Krótkie formy poetyckie Leokadii Komaiszko
Wieczorne dotyki
W szarówki welonowej powłoce
pośród blednących pasm słońca różu
stykają się odgłosy ziemi i zaświatów,
z powietrza i zapachów splatają się warkocze.
W takiej eskorcie odrębnością będąc,
rozsiewam się dyskretnie we wszystkim.
Belgia 2015
Odpoczywać
Odpoczywać – to wiersze co płyną w ciszy popisać.
Usłyszeć mamę i z siostrą wesoło się poprzekomarzać.
Wtulić się w kocie futerko ziołami pachnące. I patrzeć
jak pyłek jodłowy seledynowym idzie parawanem.
Belgia 2011
Żyjemy
Czas jak otwarta walizka, co ją
czymkolwiek zapelniać należy.
Bo jakże – gdy pusta?
Bo jakże tak iść … bez bagażu?
Żyjemy… Poziom trawy…. Pszczół
pracujących. .. Żyjemy… Poziom zwierząt.
Miłość ich futerkowa .. Żyjemy…
W poprzek snów, w zatarciu marzeń
A Olimp bogów za nami tęskni.
Belgia 2011
Dualność
Człowiek zestresowany.
Człowiek zrelaksowany.
Strzelający na chybił-trafił
i często-gęsto. Celujący
z dystansu lecz celnie.
Ta dualność ciągle
rywalizuje we mnie.
Listopad 2011, Belgia
Leokadia Komaiszko
