Uciec od epidemii… Serial wyprzedził fakty

Pandemia koronawirusa oficjalnie rozpoczęła się w Chinach, w mieście Wuhan, 17. listopada 2019 roku.  W kolejnym roku, w  marcu  została uznana przez Światową Organizację Zdrowia za pandemię – i mimo, że wtedy zachorowań w Polsce było 50 razy mniej niż dziś – zamknięto całkowicie kraj. Do 25. października 2020 odnotowano blisko 42,76 mln przypadków zakażenia wirusem SARS-CoV-2 w 189 państwach i terytoriach, w tym ponad milion zgonów. Dziś Europa mierzy się z zachorowaniami rzędu kilkunastu TYSIĘCY chorych dziennie, system ochrony zdrowia w większości europejskich krajów funkcjonuje już na najwyższych obrotach. Chorzy – przywożeni z wypadków samochodowych czy mający choroby, które były leczone, np. cukrzycę, ludzie po zawałach serca, osoby czekające na przeszczepy czy przechodzące chemioterapię i mające nowotwór – dziś zostawione są same sobie!

Społeczeństwa europejskie nie wiedzą, jaki plan mają decydenci,  kiedy będzie koniec tej epidemii i w jakiej kondycji zastaną wtedy swoje miejsca pracy, miejsca do których lubią chodzić – jak kawiarnie, kina, siłownie, teatry… Ludzie boją się przyszłości, bo nawet z wojny da się wyjść obronną ręką, solidarnie odbudowując  kraj. Dziś absolutnie nieznane siły decydują, kto będzie istniał i prosperował, a kogo na długie miesiące odetnie się od funkcjonowania w społeczeństwie. Przy okazji tajemniczej choroby zmienia się cały świat.

W kierunku jeziora (Эпидемия) to rosyjski serial, który powstał na podstawie powieści Pandemia Jany Wagner, rosyjskiej pisarki i dziennikarki. Książka pojawiła się w Polsce w maju roku 2020, więc w trakcie szalejącej, tajemniczej choroby Covid-19 – a została wydana nakładem wydawnictwa Zysk i S-ka. To „wciągający thriller o przetrwaniu w czasach zarazy”. W kierunku jeziora – serial, reżyserowany przez Pawła Kostomarowa, miał swoją premierę 14. listopada 2019 na rosyjskiej platformie Premier. Na Netfliksie pojawił się nieco wcześniej, bo 7. października. Rosyjska pandemia choroby, o której opowiadają książka, jak i serial, pojawiła się nagle i to w samym centrum kraju, w Moskwie. Głównym symptomem choroby była – podobnie do przeziębienia – wysoka gorączka i złe samopoczucie. Potem chory zaczyna pluć krwią, ma przekrwione oczy, ślepnie i… umiera. Choroba jest straszliwie zaraźliwa i rozprzestrzenia się bardzo szybko. Rosyjski serial W kierunku jeziora (Эпидемия) skupia się w szczególności na człowieku i jego sile przetrwania w obliczu chaosu na ulicach – tu mamy losy Siergieja (Kirył Käro), mężczyzny mieszkającego na przedmieściach stolicy wraz z cenioną panią psycholog, Anną (Wiktoria Isakowa) i jej autystycznym synem. Mężczyzna ratuje też swoją byłą żonę Irinę i syna z pierwszego małżeństwa. W konwoju uciekających moskwian znalazło się również miejsce dla cwaniaka, złodzieja i zarazem oligarchy – Loni (Aleksandr Robak), jego ciężarnej kochanki i nastolatki – niesfornej córki-alkoholiczki. Mózgiem ucieczki na daleką północ Rosji jest ojciec Siergieja, jak widzimy, sprawny były wojskowy.

 

Tajemnicza choroba serialu

W kierunku jeziora (Эпидемия) postępuje tak szybko, że widz nie dostaje w ogóle informacji o roli państwa i służb cywilnych w powstrzymaniu pandemii. Pierwszą kluczową reakcją była reakcja wojska, które otoczyło Moskwę kordonem sanitarnym. Po kilku dniach do głosu dochodzą jednak męty społeczne oraz uliczne gangi i przemieszczanie się po ulicach staje się śmiertelnie niebezpieczne. Jeszcze przed wyjazdem z luksusowego osiedla dla bogatych, grupę moskwian nawiedza gang paramilitarny, koordynowany przez krótkofalówkę przez dowódcę. Spec-grupa zajmuje się grabieżą i mordowaniem zamożnych Rosjan, ktoś to wszystko sprytnie przygotował.

Konwój w samochodach osobowych rusza w nieznane. Żywność i paliwo stają się towarem deficytowym, za który się zabija! Za dużymi ośrodkami miejskimi ludność przejmuje rolę władzy i sądu. Wojsko ustawia na drogach blokady, wojsko również otacza całe miejscowości, likwiduje szpitale, a na poligonach cywile są eksterminowani. Czy to tylko walka z chorobą, czy jednak to walka jakiś obcych sił, które przejęły resorty siłowe (taką rozmowę podsłuchali nasi bohaterowie w wilii pewnego generała przed jego samobójstwem), mających na celu wymordowanie wszystkich? Na drodze uciekinierów pojawia się prowincjonalny lekarz. Irina szybko zdobywa jego względy, ale grupa ma problem z Anną, ponieważ pani psycholog jest zakażona i ślepnie, krwawo się krztusząc. Co się okazuje, ratuje jej życie osocze z krwi nie ozdrowieńca, a lekarza, któremu z badań wyszło, że jego organizm jest odporny na tajemniczego wirusa… Skąd my to znamy? – traktując rzecz jako analogię do naszych bieżących wydarzeń i sposobu leczenia Covid-19.

Uciekinierzy docierają na syberyjskie odludzie, gdzie domem stać się ma kuter, zamieniony wielkie mieszkanie. Z dala od cywilizacji, mając broń, wędki narzędzia do przetrwania ta sztuka może się udać… Jednak któregoś dnia w okolicy ich schronienia rozbija się tajemniczy samolot i pojawiają się skośnoocy żołnierze (Chińczycy, Koreańczycy z Północy?).

Reżyser przewiduje drugi sezon w roku 2020, lub 2021 dla tego intrygującego dzieła które tematyką wyprzedziło i tak – jak na spokojną egzystencję naszych ostatnich dziesięcioleci – wyobrażenie każdego!

Czy da się uciec od wyreżyserowanej epidemii?

Roman Boryczko,

listopad 2020

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

*