OD REDAKCJI OPŁATEK NA RĘCE SZANOWNYCH CZYTELNIKÓW

Jedno zdanie… No, dwa być może, nie więcej, a dalej do Was, Kochani, przemówi poezja. Szczypta historii, zawartej w wierszach z roku 1876, z których pierwszy jest fragmentem listu Kajetana Kraszewskiego do brata Józefa i tej dzisiejszej, z roku 2018. Jakże odległe, a zarazem bliskie nam wszystkim, są słowa zawarte w treści tej poezji. Już za chwilę Wigilia. Dzień najkrótszy a noc najdłuższa, podczas której już po raz kolejny od z górą 2000 lat odkrywać będziemy największą bodaj tajemnicę – Narodzin Jezusa.

Autor  pięknej publikacji wydanej na ten czas, mówi: „Jest też druga płaszczyzna Tego Dnia i Tej Nocy, pięknie współgrająca z głębią liturgii. To tradycja. Zwyczaje i obyczaje, związane z Wigilią, przekazywane z pokolenia na pokolenie”. Warto przypomnieć o tym, jak bardzo ów magiczny czas wpływał przez lata na nasze życie. Przykładem tego niech będzie pamiętne spotkanie dwóch wrogich stron światowego konfliktu pierwszej wojny światowej, czy chociażby czas narodzin najpiękniejszej kołysanki, która stała się niebawem kolędą i cieszy nasze serca po dziś dzień. Magia Bożego Narodzenia potrafi przerwać choć na krótko rozlew krwi, czego doświadczamy także w dzisiejszych czasach. Wyzwala ten Czas w człowieku wszystkie szlachetne cechy, o których na co dzień często zapominamy.

Zimni, nieczuli, kiedy stajemy przy wigilijnym stole, trzymając w ręce wiotki kawałek białego opłatka, kierujemy swoje spojrzenie w stronę matki, ojca, żony, męża, dziecka, odczuwamy w tym czasie niezwykłe wzruszenie, wilgotnieją nam oczy, brak nam słów i trzeba, by upłynęło sporo czasu, byśmy zamiast z góry ułożonej formułki, wyśpiewali tę najpiękniejszą z pięknych kołysanek na świecie „Cicha noc, święta noc”, już za chwilę włącza się do kolędowania rodzina i tak bardzo pragniemy, by wtedy śpiewał z nami cały świat…

 

Do siego roku życząc panu bratu,

Kiedy w rozłące pędzim dni ostatek,

(Choć dziś ten zwyczaj obojętny  światu)

Szlę ci opłatek.

Dla nas, on zawsze świętość wyobraża:

Pamiątkę łaski udzielonej z Nieba,

A oprócz skarbu branego z ołtarza

Własny kęs chleba.”

 

(Fragment wiersza z roku 1876, publikacja „Ojczyźnie na urodziny”)

OPŁATEK

[…] Taki biały kawałek chleba

kruchy jak nić łącząca ludzi

ten tajemniczy symbol nieba

odległe wspomnienia obudził.

Zawsze śpiewaliśmy kolędy

od pierwszej gwiazdki do pasterki

przywarci razem jak do grzędy

drzewko rzucało nam iskierki […]

 

(Fragment wiersza  „Opłatek”, rok 2018,  publikacja „Ojczyźnie na urodziny”)

Źródło: „Podnieś rękę, Boże Dziecię, błogosław Ojczyznę miłą” – („Ojczyźnie na urodziny”)

Foto: Ze zbiorów prywatnych Stowarzyszenia „Pilchowiczanie Pilchowiczanom” (2018).

 

Upływający czas, jak widać, nie ma wpływu na moc i szczególne piękno Świąt Bożego Narodzenia. Zatem i my ślemy Wam, kochani, opłatek wraz z Życzeniami DO SIEGO ROKU 2019.

 

Czytelnikom na Święta – Redakcja SięMyśli

 

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

*