10. maja Szkoła Podstawowa nr 3 w Zabrzu uczciła swoich patronów

Nie jest możliwe, by tylko suchy opis mógł stanowić rzetelną relację uroczystości, mających miejsce w Zabrzu w dniu 10. maja, a których to byliśmy świadkami, za sprawą wspomnianej szkoły – placówki wychowawczej z charakterem, czego dowodem jest choćby coroczna organizacja obchodów święta patronów szkoły. Uroczystości łączą się ze wspomnieniem pamiętnych dni bitwy o klasztor na wzgórzu Monte Cassino.

Już po raz kolejny mieliśmy okazję, by uczestniczyć w niecodziennej lekcji, mającej na celu przypomnienie wartości, jakie posiadali Polacy. Wartości, o których wielu – nie wiedzieć czemu – stara się zapomnieć…

Masz problem z patriotyzmem, wstydzisz się tego słowa? Wystarczy kilka lekcji w zabrskiej „Trójce” im. Bohaterów Monte Cassino i rozwiejesz wszelkie co do tego wątpliwości. Bo dobrze ukazany i przekazany patriotyzm ani wstydem nie jest, ani też nie trąci nacjonalizmem. I tak właśnie w myśl dawno wypowiedzianych słów: Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie, wychowuje się młodzież w zabrskiej „Trójce”. Z pewnością z takiej wizytówki dumne są władze miasta, czego niezbitym dowodem była obecność przedstawicieli władz miasta na uroczystościach rocznicowych w dniu 10. maja.

Szkół o podobnym „mocnym charakterze”, wychowujących młodzież z pełnym oddaniem – przybywa. Placówkami tego typu możemy pochwalić się także w Knurowie, wszystko to dzięki oddaniu i w pełni profesjonalnemu podejściu wychowawców i nauczycieli, a także katechetów. Prawidłowo rozumiany patriotyzm to umiłowanie Ojczyzny, ale także szacunek do wszystkiego, co nas otacza. Wiara w Boga, kult Matki Bożej – to jeden z fundamentów naszej tożsamości. Nie burzmy więc tych filarów, bo prędzej czy później zawali się nasz dom, na którego zgliszczach zbudować można już tylko będzie wspomnienia. Przykład właściwego wychowania młodzieży mamy w zabrskiej szkole. Z pewnością warto „inwestować” w takie wychowanie, bo już niebawem przyniesie ono wymierne korzyści, dla nas wszystkich. Trudno sobie wyobrazić, by mogło komuś zależeć na tym, aby tak piękny program obrócić w perzynę. Należy więc tylko podglądać działania w tej szkole i rozpocząć  współpracę, która mogłaby polegać na wymianie doświadczeń, w żadnym zaś razie na zamykaniu drogi do działania. Przeciwnie, powinna ona polegać na wspieraniu i popieraniu takiego działania. Wydaje się, że reforma nauczania powinna w tym pomagać. Obyśmy tylko w należyty sposób potrafili owe zmiany wprowadzać w życie. Czy tak się stanie – pokaże czas.

Nic nie dzieje się bez przyczyny, nic nie dzieje się samo. Grono nauczycielskie o najwyższych kwalifikacjach pedagogicznych, często posiadające kilka kierunków studiów, to podstawa tak wspaniale działającej placówki. Pamiętajmy także o rodzicach, którym się w wielu przypadkach z wielu powodów nie przelewa, a jednak potrafią zmotywować do pracy i wysiłku swoje pociechy od najmłodszych lat, czego dowodem były występy na wysokim poziomie dzieciaków z miejscowych przedszkoli.

Nie jest dobrym pomysłem traktowanie po macoszemu biedniejszych dzielnic naszych miast, tworząc przy tym dzielnice ludzi zamożnych, spychając jednocześnie tych pierwszych na margines życia. Wielkie umysły rodzą się wszędzie i wszyscy powinni mieć prawo jednakowego startu. Dowodem na to, jak bardzo potrafią docenić i poważnie traktować życie młodzi ludzie, są wypowiedzi uczniów, których fragmenty zamieszczam na końcu relacji. Wypowiedzi owe to dowód na fakt, że warto z młodzieżą pracować i odpowiednio poważnie ją traktować.

Niech słowa angielskiego historyka staną się pomocne w zrozumieniu, dlaczego tak bardzo zabiegamy o pamięć o naszych polskich bohaterach i zapytajmy siebie samych, czy dziś potrafilibyśmy zrobić to samo, czego dokonali oni? 

[…] Wobec braku amunicji oraz w obliczu jeszcze jednego kontrataku jedna czołowa kompania zaczęła rzucać w Niemców kamieniami, śpiewając jednocześnie – dla dodania sobie ducha – polski hymn narodowy […].

(Cdn.)

Fot. i tekst:

Tadeusz Puchałka