Połączenie wodne BAŁTYK – ADRIATYK – MORZE CZARNE szansą rozwoju gospodarczego Polski
Połączenie trzech mórz Bałtyku, Adriatyku i Morza Czarnego. Korzyści dla naszej gospodarki. Włączenie tego problemu do naszej prezydencji UE – to temat referatu, wygłoszonego w czasie konferencji organizowanej w Bydgoszczy w dniach 12.-13. września 2011 roku[1].
Zaproponowaliśmy również włączenie tego tematu do problemów, rozpatrywanych w czasie naszej prezydencji UE.
Jako współautor referatu proponuję przedyskutowanie tego problemu także na forum NOWEGO EKRANU. Dodam, że portal NE, zamieszczając na tej stronie informacje o kandydatach do parlamentu RP, udzielił im swojego poparcia. Dlatego też sugeruję, aby ci, którzy dostali się do parlamentu, spowodowali włączenie tego tematu do naszej prezydencji w UE.
Wybrane fragmenty prezentacji
Historia
W 1901 roku parlament Austro-Węgier wydał ustawę o systematycznej budowie sieci żeglugi śródlądowej: regulacji i kanalizowania rzek oraz realizacji sztucznych kanałów. Jednym z kluczowych zadań programu było połączenie Bałtyku z Adriatykiem i Morzem Czarnym.
Ustawa z dnia 11. czerwca 1901 roku o drogach wodnych ustanawia budowę: kanału spławnego między Dunajem a Odrą; kanału spławnego między Dunajem a Wełtawą koło Budziejowic (łącznie z kanalizacją Wełtawy na przestrzeni od Budziejowic do Pragi); kanału spławnego między kanałem, łączącym Dunaj z Odrą a Łabą (łącznie z kanalizacją Łaby na przestrzeni od Mielnika do Paromierza); spławnego połączenia kanału między Dunajem a Odrą z dorzeczem Wisły, a dalej z odpowiednią spławną przestrzenią Dniestru. Była to ustawa nowoczesna, gdyż troszczyła się o rolników oraz o przemysł krajowy.
Cytuję fragment wypowiedzi R. Ingardena z lipca 1918 roku: „(…) aby królowa rzek naszych, Wisła i jej dopływy stały się w niedalekiej przyszłości błogosławieństwem dla ciemiężonego przez tak długie lata narodu naszego”. [2].
Korzyści
1. Budowa połączeń pomiędzy transportem morskim, wodnym, śródlądowym, kolejowym i drogowym oraz eliminowanie „wąskich gardeł” w sieci transportowej Europy.
2. Transport gazu, ropy naftowej, węgla i innych surowców (np. statkami morsko-rzecznymi, budowanymi w Szczecinie).
3. Źródło i regulator energii elektrycznej, czyli budowa stopni wodnych. Można natychmiast pokrywać niedobory (przestoje elektrowni wiatrowych i słonecznych).
4. Funkcja przeciwpowodziowa. Odpowiednia regulacja zmniejszy ryzyko powodzi. Na przykład Czechy uważają, że gdyby funkcjonowała droga wodna Dunaj – Odra – Łaba, nie byłoby zatopienia Ołomuńca i okolic 1997 roku.
5. Tworzenie warunków dla rozwoju europejskich regionów nadmorskich: produkcja i remonty statków, łodzi i jachtów; uczelnie morskie; sfera badawczo–rozwojowa; przemysł i usługi portowe oraz przyportowe; sektor usług transportowo-logistycznych; turystyka morska; rybołówstwo i przetwórstwo ryb.
6. Inwestycje realizowane przy projekcie będą pełniły rolę ,,koła zamachowego” dla gospodarki.
Odpowiedź z Kancelarii Prezydenta:
… propozycja ta została przekazana ekspertom Biura Projektów Programowych do ewentualnego rozważenia.
Henryk Połcik
Źródła:
1. W. Bosak, J. Grela, M. Krzemkowski, H. Połcik: Połączenie wodne Bałtyk- Adriatyk- Morze Czarne szansą rozwoju gospodarczego Polski, www.drogiwodne.ukw.edu.pl ;
2. R. Ingarden: Komunikacyje wodne a rozwój ekonomiczny Polski, Wydawnictwo „Biura Pracy Społecznej” w Krakowie, staraniem Towarzystwa „Żegluga Polska” w Krakowie 1919, opracowanie wykonane na życzenie Towarzystwa „Żegluga Polska” w Krakowie.
Pierwodruk:
http://henrykpolcik.nowyekran.pl/post/29735,polaczenie-wodne-baltyk-adriatyk-morze-czarne-szansa-rozwoju-gospodarczego-polski