Lichwiarskie pożyczki pieniędzy i zabójstwa w historii (4)
Dlaczego zamordowano Abrahama Lincolna? Wojna to świetny interes dla bankierów, pod warunkiem, że zamiast rządu mają oni władzę drukowania lub bicia pieniędzy. Udzielają pożyczek wszystkim walczącym stronom na wysokie odsetki, a zwycięska strona zapewnia, iż pożyczki obu stron są wyciskane ze strony przegrywającej, w tym odsetki od pożyczek. Ta bezwzględna technika jest zwykle znana jako formuła Rothschilda. Amerykańska wojna domowa (1861-65) była intrygą Rothschilda.
Były pracownik Amerykańskiej Agencji Bezpieczeństwa (ASA), Robert Gaylon Ross Sr. pisze: „Dom Rothschildów sfinansował wojnę 1812 roku między Stanami Zjednoczonymi a Brytyjczykami. Ta nieudana próba sprowadzenia Stanów Zjednoczonych z powrotem pod „Koronę” spowodowała, że Rothschildowie stworzyli w Ameryce tajne stowarzyszenie, zwane Rycerzami Złotego Kręgu (Knights of the Golden Circle – K.G.C.).” Przez „The Crown” rozumie się londyńską City District, centrum elity bankowej, która podobnie jak Watykan jest niezależna od praw kraju. KGC szybko rozprzestrzenił się zarówno na północy, jak i na południu Stanów Zjednoczonych i miał głębokie przyczółki do czasu wojny secesyjnej. Według Roberta Gaylona Rossa seniora: „W rzeczywistości wszyscy z gabinetu Lincolna, z wyjątkiem dwóch, włączając jego, byli członkami tej tajnej grupy. Cały gabinet Południa składał się członków K.G.C.”
Słowami Deanny Spingoli: „Londyńscy Rothschildowie umieścili agentów-prowokatorów w Stanach Zjednoczonych, w tym Judaha P. Benjamina,, … zagorzałego zwolennika niewolnictwa”, który został głównym doradcą finansowym generała Lee… August Belmont, agent Rothschilda w Nowym Jorku i John Slidell, siostrzeniec Belmonta, przebywał w Nowym Orleanie. Każdy z nich manewrował okolicznościami, aby zainicjować konflikt”. Tak więc Rothschildowie mieli swoich ludzi po obu stronach, na północy i południu, gdy obie strony poszły na wojnę.
Rozpętawszy wojnę domową, Rothschildowie zaoferowali rządowi Lincolna pożyczkę na procent 24-36%. Wskaźnik ten był tak wysoki, że Lincoln, za radą pułkownika E. O. Taylora, postanowił wyemitować dolary skarbowe, zwane zielonymi. W liście, skierowanym do Taylora w grudniu 1864 roku Lincoln wspomina, że w czasie, gdy „[Moje] ramiona, choć szerokie i chętne, były słabe, a ja byłem otoczony takimi okolicznościami i takimi ludźmi, iż nie wiedziałem, komu ufać, powiedziałem sobie w tej bardzo ciężkiej sytuacji w jakiej się znalazłem: „Poślę po pułkownika Taylora; będzie wiedział, co robić’”.
W styczniu 1862 roku Lincoln zwrócił się do niego i zapytał: „Co mamy robić?”. Taylor, słowami samego Lincolna, odpowiedział: „Dlaczego nie wyemitować nieoprocentowanych bonów skarbowych. Wydrukować je należy na najlepszym papierze bankowym. Wydaj tyle, by spłacić wydatki na armię i ogłoś to jako prawny środek płatniczy”.
Lincoln wyemitował nieco ponad 449 milionów dolarów w dolarach od kwietnia 1862 roku. Nie wiązało się to z żadnymi odsetkami do zapłaty żadnemu bankierowi, a jedynym kosztem, jaki poniósł, był koszt papieru, drukowania i dystrybucji. Mówiąc słowami Goodsona: „Opór Lincolna wobec Lionela Rothschilda i jego wuja Jamesa doprowadził do jego zabójstwa w nocy 15. kwietnia 1865 roku” przeprowadzonego Johna Wilkesa Bootha. Według autora Des Griffina: „Wnuczka Bootha, Izola Forester, stwierdza w This One Mad Act, że zabójca Lincolna miał kontakt z tajemniczymi Europejczykami przed zabójstwem i odbył co najmniej jedną podróż do Europy. Po zabójstwie Booth został zabrany w bezpieczne miejsce przez członków Rycerzy Złotego Kręgu.
W swojej książce Forester stwierdziła również, że Booth miał przy sobie w czasie zamachu 6500 dolarów w gotówce i planował ucieczkę do kraju, który nie miał umowy ekstradycyjnej z USA. Tak ogromna ilość gotówki w tamtych czasach mogła pochodzić wyłącznie od bankierów. New York Tribune z 19. kwietnia 1865 stwierdził, że Booth był członkiem Zakonu Rycerzy Złotego Kręgu i że „był jedynie narzędziem zakonu, do którego należał, aby usunąć Lincolna”. Po zamachu na Lincolna te dolary były stopniowo wycofywane z obiegu. Do 1879 roku zostały one wycofane całkowicie. Lincoln powiedział: „Daliśmy mieszkańcom tej republiki największe błogosławieństwo, jakie kiedykolwiek mieli – własne papierowe pieniądze na spłatę długów”.
Podobna jest kontrola propagandy, co do zabójstwa Johna F. Kennedy’ego, że chociaż podaje się różne powody spektakularnego zamachu stanu, to dwa powody są całkowicie pomijane w mediach głównego nurtu. Są to a) jego próby powstrzymania programu nuklearnego Izraela oraz b) emisja dolarów skarbowych USA z zamiarem zastąpienia banknotów Rezerwy Federalnej. Kennedy wyemitował te dolary skarbowe po prawie stuletniej przerwie od fatalnej emisji dolarów przez Lincolna. Ilu ludzi wie, że John F. Kennedy wydrukował dolary skarbowe USA i wprowadził je do obiegu? Po jego zabójstwie obieg tych dolarów skarbowych został zatrzymany. Rezerwa Federalna jest prywatną własnością Rothschildów, Rockefellerów, Morganów i kilku innych międzynarodowych rodzin bankierskich.
Powody zabicia każdego przywódcy, który ośmieli się odebrać władzę drukowania pieniędzy międzynarodowym rodzinom bankierskim, zostały bardzo jasno określone w artykule w The London Times, wkrótce po tym, jak Lincoln wyemitował swoje dolary. Stwierdzono w nim: „Jeśli ta złośliwa polityka finansowa, która ma swój początek w Republice Ameryki Północnej, zostanie utrwalona na stałe, wówczas rząd będzie dostarczał własne pieniądze bez żadnych kosztów. Spłaci długi i będzie bez długów. Będzie miał wszystkie pieniądze, potrzebne do prowadzenia handlu. Będzie prosperować, tworząc precedens w historii cywilizowanego świata. Mózgi i bogactwo wszystkich krajów trafią do Ameryki Północnej. Ten rząd musi zostać zniszczony, inaczej zniszczy każdą monarchię na świecie”.
Mujahid Kamran
Tłum. Andrzej Filus
