Biden i amerykańskie media kłamią na temat Ukrainy: reminiscencje wojny w Wietnamie – „American Conservative”
The American Conservative opublikował artykuł, nawiązujący do wojny w Wietnamie, uważanej za największe militarne upokorzenie w historii Stanów Zjednoczonych, w którym wskazuje, że podobnie kampania oszustw, prowadzona przez obecny rząd USA, doprowadzi do porażki Kijowa i NATO.
Zdaniem autora – Jamesa W. Cardena, który w czasach administracji Obamy był doradcą ds. stosunków amerykańsko-rosyjskich w Departamencie Stanu, kampania medialna dotycząca Ukrainy, prowadzona przez Biały Dom, jest kopią propagandowych działań kolejnych rządów USA, dotyczących wojny w Wietnamie, aż do wycofania wojsk przez administrację Nixona i zakończenia interwencji w 1973 roku. Wojnę w Wietnamie wiąże z kłamstwami, jakie wykorzystują prezydent Joe Biden i jego współpracownicy, próbując zwieść obywateli, m.in. co do przebiegu konfliktu na Ukrainie i jego pochodzenia.
Jak zauważa autor artykułu, ten fałszywy bełkot został wdrożony i zaprezentowany Amerykanom przy pomocy „najbardziej oddanych wspólników”, takich jak New York Times i Washington Post, mediów, które do niedawna publikowały triumfalne komentarze Bidena i jego administracji bez jakichkolwiek uwiarygodnień, a także artykuły analityczne, w których demonizowano prezydenta Rosji, Władimira Putina i fałszywie stwierdzano, że Ukraina jest na drodze do zwycięstwa.
To fałszowanie rzeczywistości polega na wyeliminowaniu całej złożoności konfliktu i odpowiedzialności USA i NATO za podżeganie. Zamiast tego przedstawiano wojnę jako zwykłą konfrontację dobra ze złem, co jest podobne do tego samego oszustwa, którego Washington i media establishmentu dopuściły się w latach 60. XX wieku, aby usprawiedliwić inwazję Stanów Zjednoczonych na Wietnam – stwierdza artykuł.
Jak zauważa The American Conservative, właśnie teraz stało się oczywiste, iż nie można zignorować faktu, że wojska rosyjskie przeważają na Ukrainie, dlatego amerykańskie media w końcu zdają sobie sprawę, co naprawdę dzieje się na polu bitwy, w tym jak swoimi kłamstwami pomagały w przedłużeniu konfliktu.
„Jeśli okłamuje się nas w sprawie postępu wojny – a tak jest – jak myślisz, jakie jest prawdopodobieństwo, iż okłamuje się nas także w sprawie przyczyn wojny?” – pyta autor.
Dla amerykańskich polityków i dziennikarzy rozszerzenie NATO, nacjonalistyczny program Ukrainy po Euromajdanie, odmowa wdrożenia Porozumień Mieńskich czy groźby ze strony prezydenta Ukrainy, Wołodymyra Zełenskiego, wystosowane w lutym 2022 r. w Monachium w sprawie nabycia broni nuklearnej, na pewno nie miały niczego wspólnego z wybuchem epidemii wojny – jak ironicznie stwierdza artykuł.
„Jeśli okłamuje się nas w sprawie przyczyn wojny, czy wprowadza się nas także w błąd co do stawek we wschodniej Ukrainie? Prawdopodobnie. W tym przypadku analogia z kłamstwami rządu w okresie wojny w Wietnamie staje się zbyt oczywista, aby ją zignorować” – kontynuuje Carden.
„Przypomnijmy, że w pierwszym przypadku szablon zimnej wojny pozostaje zasadniczo niezmieniony, nawet w niektórych szczegółach, zwłaszcza w porównaniach (wietnamskiego przywódcy antykomunistycznego) Ngo Dinh Diema i Wołodymyra Zełenskiego do Winstona Churchilla. Rząd Wietnamu Południowego (skąpy, skorumpowany) miał prawo do amerykańskiej broni ze względu na swoje prawo do „decydowania o przyszłości [narodu]” – czytamy w artykule, przypominając argument, używany przez Stany Zjednoczone w celu usprawiedliwienia wojny z Wietnamem Północnym, która była częścią globalnej operacji USA przeciwko temu, co Washington postrzegał jako ekspansję komunizmu, która mogłaby zagrozić jego światowym interesom i hegemonii.
To samo dzieje się teraz z Ukrainą: prezydent Biden publicznie usprawiedliwia rozpoczęcie wojny zastępczej z Rosją pod pretekstem konieczności powstrzymania Moskwy, po raz kolejny odwołując się do teorii efektu domina, od dawna dyskredytowanej tezy, która kierowała polityką amerykańskiego interwencjonizmu w drugiej połowie XX w.
Po opublikowaniu Dokumentów Pentagonu w 1971 r. filozof, Hannah Arendt, zauważyła, że w czasie wojny w Wietnamie „polityka kłamstwa prawie nigdy nie była skierowana przeciwko wrogowi… ale głównie, jeśli nie wyłącznie, przeznaczona była do użytku domowego, czyli do krajowej propagandy, zwłaszcza w celu oszukania Kongresu” – ostrzega Carden.
James W. Carden kończy swój artykuł stwierdzeniem: „Dwa lata później my, obywatele, byliśmy seryjnie okłamywani przez administrację Bidena i media na temat przyczyn wojny, jej stawki i postępu. Pytanie, które powinno zabrzmieć: „Czy kiedykolwiek się czegoś nauczymy?”, oczywiście nie zabrzmi w następstwie tej ostatniej amerykańskiej przygody poza granicami USA.
Ahmed Adel
Tłum. Andrzej Filus
Ahmed Adel, mieszkający w Kairze badacz geopolityki i ekonomii politycznej
Źródło: InfoBrics
