Wielki Reset: Czterej jeźdźcy apokalipsy
„Technologie, leżące u podstaw czwartej rewolucji przemysłowej są ze sobą powiązane na wiele sposobów – w sposobie, w jaki rozszerzają możliwości cyfrowe; w sposobie, w jaki się skalują, pojawiają i osadzają się w naszym życiu; w ich kombinatorycznej mocy oraz w ich potencjale do koncentracji przywilejów i rzucania wyzwania istniejącym systemom zarządzania.”
Klaus Schwab, Shaping the Future of the Fourth Industrial Revolution, 2018
Nie jestem Amerykaninem, nigdy nie należałem do żadnej organizacji skrajnie prawicowej, nie mam poglądów konserwatywnych przez duże ani małe „k”, opublikowałem szereg artykułów, argumentujących przeciwko spiskowej teorii historii; argumentowałem jednak również, iż wirus charakteryzujący się wskaźnikiem śmiertelności, związanym z grypą sezonową, nigdy nie był czymś zbliżonym do „pandemii”; że ograniczenia w postaci izolacji nałożono nie po to, aby wywołać „krach” gospodarki, ale wręcz przeciwnie, aby odizolować gospodarkę realną od 12 bilionów dolarów luzowania ilościowego/wielkich dotacji, stworzonego w celu ratowania upadającego sektora finansowego w okresie od września 2019 roku do kwietnia 2022 roku oraz, iż model kapitalizmu oparty na interesariuszach, promowany przez Światowe Forum Ekonomiczne jest daleki od prób „zniesienia” własności prywatnej, a wdrażany przez jego partnerów korporacyjnych w ramach „celów zrównoważonego rozwoju” ma na celu prywatyzację majątku narodowego, zasobów naturalnych i ostatecznie – jak otwarcie opowiada się Klaus Schwab – zawłaszczenie istniejącego systemu rządów atlantów.
Wpis w Wikipedii, dotyczący Wielkiego Resetu, którego pierwsza część jest cytowana w niebieskim panelu jako sprostowanie wszelkich wzmianek lub dyskusji na temat tego terminu w serwisie YouTube, brzmi następująco:
„Inicjatywa Wielkiego Resetu to plan naprawy gospodarczej, opracowany przez Światowe Forum Ekonomiczne (WEF) w odpowiedzi na pandemię Covid-19. Projekt rozpoczął się w czerwcu 2020 roku, a przy okazji rozpowszechniano film z udziałem ówczesnego księcia Walii, Karola, prezentujący ten program. Deklarowanym celem inicjatywy jest ułatwienie odbudowy po światowym kryzysie, związanym z Covid-19 według metody, która priorytetowo traktuje zrównoważony rozwój.
Inicjatywa wywołała szereg różnorodnych teorii spiskowych, rozpowszechnianych przez amerykańskich skrajnie prawicowych i konserwatywnych komentatorów w mediach społecznościowych, takich jak Facebook i Twitter. Teorie takie obejmują, że pandemia Covid-19 została wywołana przez tajną grupę w celu przejęcia kontroli nad światową gospodarką, iż ograniczenia w postaci blokad zostały celowo zaprojektowane w celu wywołania krachu gospodarczego lub że światowa elita próbowała znieść własność prywatną, korzystając z Covid-19, aby zniewolić ludzkość szczepionkami.”
Pod tym względem wpis na Wikipedii jest przykładem dyskredytacji „teorii spiskowych”, ilustrowanych skrajnymi, niedokładnymi lub po prostu absurdalnymi przykładami („zniewolenie ludzkości szczepionkami”), pod którym podpisuje się bardzo niewiele osób, dyskredytuje i odrzuca wszelkie stowarzyszenia oraz racjonalną krytykę globalnych technokracji, międzynarodowych korporacji i rządów krajowych, jakie w następstwie wielu wymyślonych „kryzysów” przejęły kontrolę nad instytucjami, procedurami i platformami, za pomocą czego osiągany jest konsensus polityczny, naukowy i medialny.
Choć może się to wydawać dziwne, to niechętne przyznanie się do istnienia globalnego planu gospodarczego, jego początków w korporacyjnym zespole doradców i jego wsparcia ze strony obecnej głowy Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej jest o całą epokę od hałaśliwych zaprzeczeń, szyderstw i potępienia bycia „teoretykiem spiskowym”, rzucane pod adresem każdego, kto ośmielił się choćby odnieść do „Wielkiego Resetu” w pierwszym roku i pandemii. Te stopniowo malały dopiero, gdy ktoś zauważył, iż termin ten był otwarcie używany na stronie internetowej Światowego Forum Ekonomicznego i podał tytuł książki, opublikowanej przez jego założyciela i prezesa wykonawczego, Klausa Schwaba, w lipcu 2020 r., zaledwie 4 miesiące od chwili, gdy Światowa Organizacja Zdrowia ogłosiła „pandemię”.
I chociaż oskarżenie o teorię spiskową jest nadal stosowane w celu uciszenia każdego, kto przypisuje 1200 bankom cokolwiek innego niż czysto dobroczynne motywy, podmiotom zarządzającym aktywami, konglomeratom informatycznym, korporacjom medialnym, korporacjom energetycznym, producentom przemysłowym i innym firmom, które w dniu ogłoszenia „pandemii”, utworzyły „Platformę Akcji Covid-19”, a sam termin jest obecnie mniej lub bardziej otwarcie używany przez polityków, urzędników państwowych, dyrektorów generalnych korporacji, dyrektorów ds. marketingu, inżynierów cyfrowych, dziennikarzy, aktywistów i innych promotorów tego, co Światowe Forum Ekonomiczne nazywa „kapitalizmem udziałowców”.
Trudno powiedzieć, który termin z większym prawdopodobieństwem spotka się z krytyką i cenzurą, gdy zostanie użyty przez osoby do tego nieupoważnione, ale najdokładniejszy opis Wielkiego Resetu – i ten najczęściej ukrywany przez osoby, nadzorujące jego wdrażanie – jest taki, że jest to historyczne przejście od paradygmatu gospodarczego, politycznego i społecznego, według którego rządzono atlantami przez ostatnie czterdzieści lat, do paradygmatu kapitalizmu udziałowców. Jako wyłaniająca się nowa ekonomia polityczna atlantów, ma ona na celu połączenie podziału władzy: wykonawczej, ustawodawczej i sądowniczej, na jakim zbudowano atlantycką demokrację, w technokratyczną formę rządów, która będzie sygnalizować koniec polityki, właściwie mówiąc w zakresie, w jakim polityka wyznacza – przynajmniej w zasadzie – przestrzeń debaty, kontestacji, reprezentacji i odpowiedzialności.
Simon Elmer
Tłum. A. Filus
Za: The Daily News from the Art of Liberty Foundation
