Symbol literacki czy społeczno-polityczny „Morderstwa w Orient Expressie” (5)

Symbol demokracji

            Osoby uczestniczące w planowaniu i w wykonaniu zbrodni pochodziły z różnych warstw społecznych, aby nie używać terminu „klasa społeczna”, który wydaje się być skompromitowany. Były to różne osoby, w jakiś jednak sposób powiązane w rodziną Amstrongów, której przydarzyła się rodzinna tragedia. Ich porwane dziecko zostało zamordowane przez porywaczy. Okrutna zbrodnia pociągnęła kolejną. Osoby jadące Orient Ekspressem jechały razem z mordercą porwanej i zamordowanej córeczki państwa Amstrongów. Jechały, aby wykonać na mordercy wyrok śmierci.

            W tym wypadku mamy symbol współczesnej demokracji, która w pewnych okolicznościach staje się zorganizowaną siłą, zdolną przeprowadzić dobrze zaplanowaną akcję, nie cofając się przed niesprzyjającymi okolicznościami, jak niezaplanowany przez spiskowców wspólny przejazd w tym samym wagonie ze słynnym detektywem Herkulesem Poirot. Tego nie wzięli pod uwagę w swoich planach przeprowadzenia zbrodni – wyroku śmierci. Można powiedzieć, że statystycznie rzecz ujmując taka sytuacja byłaby bliska zeru. Znajdując się w klatce techniczno-naukowej, a więc scjentologicznej racjonalności, byli pewni przechytrzenia nawet słynnego detektywa. Klatka racjonalności wyznacza ramy perspektywiczności, a więc przewidywania z góry nakreślonej przyszłości. Nietzsche, główny ideolog relatywizmu, subiektywizmu, w swej znamiennej pozycji ideologicznej Poza dobrem i złem. Preludium do filozofii przyszłości feruje przeciwstawny pogląd, a mianowicie: „Kto mówi o duchu i dobru tak, jak to czynił Platon, ten naprawdę stawiał na głowie i przeczył samej perspektywiczności, która stanowi fundamentalny kierunek wszelkiego życia”^[1]. Przewrotny kryminalistycznej ideologii fanatyzm bije z pism Nietzschego.

        Zauważmy, że Nietzsche słowo „przyszłość” zamienia ze względów ideologicznych na „perspektywiczność”. Brzmi to bardziej naukowo. Wbrew temu, co głosi w swej propagandzie Nietzsche, to nauka ma charakter cząstkowy, politeistyczny, mitologizujący siły natury, co można zauważyć wśród mieszkańców USA i to w sposób szokujący Polaka. W tym właśnie tkwił błąd myślenia i pewności siebie sprawców morderstwa. Natomiast Herkules Poirot musiał dojść do prawdy: odkryć ją nie inaczej jak tylko poprzez ogarnięcie całości, wznosząc się ponad przestrzeń świadomego rozproszenia zeznań i działań morderców, dążących do ukrycia swego udziału w zbrodni. Popełniona zbrodnia była traktowana przez spiskowców jako wyrok śmierci, który bezwzględnie chcieli wykonać. Jako wymiar sprawiedliwości nie zamierzali ponieść konsekwencji, albowiem uważali swój czyn za słuszny, wręcz nienaganny. Wychodzą tu mroczne cienie sekciarskiego myślenia protestanckiego. Jest to czysta forma myślenia w kategoriach ideologii zbrodni Nietzschego. Nietzsche i jemu podobni, a tych nie brakuje, są tylko ideologicznymi wyrazicielami zbrodniarzy, ponieważ ich ideologia zbrodnię gloryfikuje i uzasadnia.  W każdym razie byli pewni swoich racji, dlatego nie mieli żadnych wątpliwości moralnych, co do swego czynu. W demokracji typu północnoatlantyckiej satrapii moralność nie istnieje, albowiem jest tylko grą interesów ludzi wpływowych, mających wpływ na finanse na szczeblu zarówno krajowym jak i międzynarodowym, którzy manipulują opinią społeczną za pomocą swoich środków masowego przekazu.

Do swojej dyspozycji mają użytecznych głupich fanatyków. Opinia śpiewa jak im zagrają mass-manipulatory. Opinia jest z natury bezmyślna, bez właściwości, bez twarzy, a przede wszystkim słaba intelektualnie, albowiem zindoktrynowana w szkole, gdzie już przeorano umysły niewolników. Zatem w konsekwencji musi być naśladowcza. Jest to głębszy problem, na który tu nie ma miejsca. (Cdn.)

Andrzej Filus

Przypisy:

[1]          F. Nietzsche, Poza dobrem i złem. Preludium do filozofii przyszłości, przeł. z niem. G. Sowiński, Kraków 2001, s. 24.