Propaganda a polityka na przykładzie przedwojennej Polski (2)
Podobnie w przedwojennej Polsce było niewielu, którzy sprzeciwili się obłędowi ataku wraz z Rzeszą na Czechosłowację. Wstyd i hańba, tak samo jak teraz z dzikimi hordami natowskimi atakującymi Irak, Afganistan czy kraje Północnej Afryki.
Beck był angielskim agentem, dlatego robił skuteczną propagandę, polegającą na koordynacji własnej polityki z Londynem, który uwiarygodniał poczynania ministra. Dziwne jest otumanienie naczelnego wodza, Rydza-Śmigłego. Rydz-Śmigły był sierotą, ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Malował obrazy lepiej niż Hitler – dysponował bez porównania lepszym warsztatem malarskim. Rydz-Śmigły jako artysta lepiej rozumiał artystę Hitlera, mimo to dał się omamić propagandzie Becka. Dali się też omamić przeciętni zjadacze chleba. A przecież przykład Czechosłowacji był jednoznaczny. Nasz południowy sąsiad został sprzedany III Rzeszy w Monachium (12. września 1938 r.) przez Francję i Wielką Brytanię. Taki sam los kreowali Polsce londyńscy i paryscy gangsterzy. Jak bardzo trzeba być ślepym, żeby tego nie widzieć, tym bardziej w kontekście istotnych wydarzeń w III Rzeszy Niemieckiej na początku tegoż roku, albowiem 4. lutego 1938 roku nastąpiły istotne zmiany w dowództwie Wehrmachtu. Z powodów – zwanych w slangu politycznych gangsterów „zdrowotnymi” – musieli zrezygnować ze swych funkcji w armii minister wojny III Rzeszy Niemieckiej, feldmarszałek Werner von Blomberg oraz naczelny dowódca Wehrmachtu, generał-pułkownik Werner von Fritsch.
Towarzysz Hitler osobiście przejął dowództwo nad całą armią! Towarzysz został mianowany marszałkiem, obejmując dowództwo nad lotnictwem, natomiast nad siłami lądowymi objął dowództwo generał Walter von Brauchitsch. To powinno być wystarczająco wymowne dla wodza naczelnego, który przecież był głównym dowódcą armii polskiej. Miał też do dyspozycji wywiad wojskowy, słynną Dwójkę. Po personalnych zmianach radykalnie zmieniła się sytuacja polityczna w III Rzeszy Niemieckiej. Szykowała się wojna, w którą ani politycy, ani tym bardziej zwykli ludzie nie chcieli wierzyć. Wierzyli natomiast w potęgę Imperium Brytyjskiego i Imperium Republiki Francuskiej. Pisano, że Imperium Republiki Francuskiej liczy 136 dywizji. Na papierze to wielka siła.
Jaką imperialną propagandą mamił agent Beck naczelnego woda, Rydza-Śmigłego? Opozycją w III Rzeszy Niemieckiej, która była kanapowa. Trzecia Rzesza Niemiecka kwitła gospodarczo. Czyżby wódz naczelny nie widział kilometrowych kolejek biednych berlińczyków po talerz zupy przed objęciem władzy przez towarzysza Hitlera? Mógł mu o tym powiedzieć Watt. III Rzesza Niemiecka była obok Szwecji pierwszym państwem socjalistycznym z pełnym pakietem socjalnym. Rewolucyjne zmiany w III Rzeszy Niemieckiej zmusiły do przeprowadzenia podobnych zmian w innych północnoatlantyckich satrapiach demokratycznych.
We Francji turystyka na Lazurowe Wybrzeże istniała dla bogatych przed pierwszą wojną globalną i po niej. Bogaci przyjeżdżali w okresie zimowym ze względu na szczególnie łagodny klimat Lazurowego Wybrzeża. Hotele przypominały pałace. Dopiero po rewolucji socjalnej w III Rzeszy Niemieckiej podobne kroki uczyniono we Francji i krajach Beneluksu. Wtedy właśnie rozpoczęła się we Francji masowa turystyka letnia, albowiem zwykli ludzie otrzymali płatne urlopy. Trwa ona do dziś.
W III Rzeszy eksperyment gospodarczy się powiódł. Nic dziwnego, że z tego pomysłu gospodarczego później skorzystały socjalistyczne Chiny w ramach reformy Deng Xiaopinga, którego Time ogłosił politykiem roku w roku 1978 i 1985.
Towarzysz Hitler jak i Roosevelt, doszli do władzy w tym samym czasie: w 1933 roku. Obaj byli wielkimi reformatorami społecznymi. Roosevelt opracował program odbudowy gospodarki, zwany Nowym Ładem (New Deal), a Hitler nową politykę monetarną, za którą szło pobudzenie gospodarcze i masowe zabezpieczenia socjalne. Obaj ruszyli do walki o panowanie nad światem jako rywale. W USA program Nowego Ładu nie ocalił gospodarki przed nowym kryzysem gospodarczym, który nadszedł w roku 1937. Bezrobotni w USA szli jak niewolnicy za miskę zupy i 30 dolarów miesięcznie, mieszkając w barakach, jakie Niemcy budowali w obozach koncentracyjnych. Cywilne Oddziały Ochrony, tworzone w ramach Nowego Ładu powstały 31. marca 1933 roku, zaraz po objęciu stołka prezydenckiego przez Roosevelta. Tysiące młodych bezrobotnych niewolników amerykańskich szło do prymitywnych prac, takich jak kopanie dołów, czyszczenie dróg, prace przy telekomunikacji, przy lasach, przy irygacji rzek. Natomiast narodowo-socjalistyczna III Rzesza Niemiecka parła gospodarczo jak burza, do tego stopnia, że już w roku 1936 drastycznie brakowało rąk do pracy w każdej dziedzinie społeczno-gospodarczej. Deficyt siły roboczej ograniczał rozwój gospodarczy III Rzeszy Niemieckiej. Nie wiedział o tym Rydz-Śmigły, czy nie chciał wiedzieć?
Beck załapał się na urząd ministra spraw zagranicznych za rządów marszałka Piłsudskiego. Stąd wynikała tak silna jego pozycja w przedwrześniowym rządzie. Miał legitymację samego marszałka, który już nie żył i Beck mógł się na nieżyjącego marszałka powoływać jak na testament. Dawało to szpiegowi Beckowi szerokie pole do popisu.
Czy rozpętanie wojny przez towarzysza Hitlera było możliwe czy nie? taka dywagacja nie miała żadnego znaczenia dla rozsądnie myślącego człowieka, tym bardziej dla naczelnego wodza. Jakie powody miało Foreign and Commonwealth Office, aby myśleć, że jego agentura i sankcje gospodarcze pozwolą na pokonanie Hitlera, na jego obalenie. Działania wobec Hitlera były bezpardonowe. Liczyli kosmopolityczni gangsterzy z City na swych agentów w Wehrmachcie, z gospodarce, w przemyśle niemieckim? Liczyli na niezadowolenie Niemców? Liczyli na obalenie rządu towarzyszy z NSDAP w wyniku braku towarów na rynku, ich reglamentacji? W jakiej zmowie był Beck z Mościckim? Czym łudził Beck naczelnego wodza? Te i inne pytania cisną się na usta same. Ich znaczenie jest ważne do dzisiaj w kontekście sytuacji na naszym kontynencie.
