Nieobliczalny w skutkach konflikt jako jeden z frontów III wojny światowej?

Wprowadzenie

            Jeśli o niebezpieczeństwie wybuchu wojny piszą sami wojskowi, zatroskani absurdem wojny, postrzeganej jako optymalna metoda rozwiązywania sporów, to trzeba się nad tym zastanowić. W tym wypadku chodzi o potęgi atomowe, jakimi są Indie i Pakistan.

            Należy przy tym zawsze mieć na uwadze szaleńczy, atomowy wyścig zbrojeń na świecie, trwający już od lat kilku, o czym pisałem. Wywołał on zaniepokojenie nawet tak niemrawej i ułomnej organizacji, jaką jest ONZ, która zorganizowała specjalną konferencję na ten temat kilka lat temu, alarmując o zagrożeniu atomową wojną.

Przedmiot sporu – Kaszmir

            Potocznie Kaszmir znany jest z wełny kaszmirskiej, najdroższej na świecie, delikatnej i puszystej w dotyku, lecz dzieje jego są we współczesnej dobie okrutne, jakby stanowiły jej przeciwieństwo.

        Jak zawsze spór o terytorium dotyczy tego, kto będzie nad nim panował, nie licząc się z mieszkańcami tych ziem, którzy od samego początku, tj. od roku 1947, kiedy to Indie jako kolonia Imperium Brytyjskiego otrzymały niepodległość, od razu się dzieląc na hinduską część, czyli Indie i część muzułmańską, czyli Pakistan. W ten sposób powstał spór o muzułmański Kaszmir u zarania niepodległego bytu tych dwóch pobratymczych państw, który przerodził się w otwartą wojnę. Trwała ona od 22. października 1947 roku aż do zawieszenia broni w 1948, a właściwie do utworzenia przez ONZ w 1949 roku linii demarkacyjnej, obowiązującej do dziś. Wśród ludności Kaszmiru miało się odbyć pod auspicjami ONZ referendum w sprawie przynależności, lecz do niego nigdy nie doszło. Powołana o owym czasie komisja oenzetowska – United Nations Military Observer Group in India and Pakistan – do dziś posiada mandat Rady Bezpieczeństwa ONZ.

          W roku 1965 wybuchło powstanie anty-hinduskie w Kaszmirze, które zostało krwawo spacyfikowane przez armię indyjską. Działania hinduskiej armii w Kaszmirze wywołały w Pakistanie reperkusje. 1. września 1965 roku została przez Pakistan wypowiedziana Indiom wojna, która skończyła się podpisaniem deklaracji taszkienckiej przy udziale ONZ w roku 1966.

                  Jednakże drakońskie rządy okupacyjne Indii w Kaszmirze doprowadziły do licznych wystąpień ludności, do licznych wybuchów powstań przeciwko rządom Delhi, które z większym i mniejszym nasileniem trwają do dziś. W międzyczasie dochodziło do wojen między obu krajami, jak do walki o słynne Tygrysie Wzgórze, które zdobyła armia hinduska w 1996 roku. Wojny towarzyszyły walkom partyzanckim mudżahedinów w Kaszmirze, zamieszkałym prawie w całości przez ludność muzułmańską.

            Hindusi wprowadzili w Kaszmirze terror. Zabijanie, torturowanie, porwania, gwałty, rabunki, destrukcja to codzienność w Kaszmirze, która na pewno nie prowadzi do pokoju, tylko do wojny, do jeszcze większego zacietrzewienia konfliktu. Jest to droga donikąd. (Cdn.)

 

Andrzej Filus

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

*