Olga Gusiewa – Wiersze

 

x x x

 

Powoli umiera dzień

Drżę na dźwięk dzwonków

Coraz bliżej i bliżej cienie

Twych niepojętych słów

  

x x x

 

Piękniejsze niż

Niezbadane galaktyki

Niż cały wszechświat

Za każde spojrzenie

Nie szkoda życia

Sześciu miliardów Bogów

Za głosu dźwięk –

               Duszy nie żal

Czule gitarę do siebie tuli

W kształcie kobiety –

                Nie mnie

  

x x x

 

Wciąż stoją i czekają drzewa

Ostatniego odlotu na księżyc

Koła czasu przetoczyły się zostawiwszy

Na ścianie krwawy ślad

Oczu za kratą rzęs

 

Od prawdy cierpią wieki

Miłość nie zna granic

A rzeki nie mają końca

 

 Olga Gusiewa

 Tłum. z jęz. rosyjskiego Wiesław „Ob. Wieś” Pawłowski