Komiksowy świat Zielonego Goblina

Interes podstawą systemową

Społeczeństwo normalne to wspólnota, określająca siebie jako „my”. W społeczeństwach patologicznych, jak w modelowej satrapii demokratycznej, nie ma społeczeństwa – jest tylko polityczne stado, poszatkowane i zdegenerowane. Natomiast życie społeczne w stadzie opiera się na interesach i komercjalizacji. Normalne społeczeństwo zbudowane jest na imponderabiliach. W ideologii naukowej interesy oraz komercjalizacja nazywane są zjawiskami i procesami, rozwiązywanymi przez polityków, naukowców oraz działaczy. Należy w tym miejscu wyraźnie zaznaczyć, że w nazistowskim reżimie Stanów Zjednoczonych jedyną dopuszczalną krytyka systemu mogła być tylko krytyka naukowa. Podobnie jak w ZSRR. Powtórzmy raz jeszcze: jedyna dopuszczalna droga krytyki systemu w USA i ZSRR była naukowa. Pozorne działania miały na celu utrzymanie mieszkańców USA i ZSRR na poziomie nieświadomego niewolnictwa.

Nieświadomy niewolnik jest najbardziej niebezpiecznym osobnikiem, któremu wydaje się, że jest wolny. Nieświadomi niewolnicy tworzą w satrapiach demokratycznych stada społeczne.

Interesy tworzą problemy, zwane społecznymi. Służą one do umocnienia panowania satrapów demokratycznych nad niewolniczą masą, nad ludzkimi zasobami. Problemy są fikcyjne, manipulacyjne, a jednocześnie realne. Żeby to zrozumieć, najlepiej posłużyć się przykładem. Weźmy agresję amerykańskich nazistów na Iran, problem współczesny, bardzo niebezpieczny dla dziejów świata. W każdej satrapii demokratycznej istnieją potężne i wpływowe mafie, żyjące z wojny i dla wojny, a w USA szczególnie. Interes kształtuje oblicze polityki, która ma na celu mu służyć. Propaganda nazistowska przeciw Iranowi jest tworzeniem fikcji. Prowokacja nazistowska w Zatoce Perskiej z tankowcami, które zostały zaatakowane przez ich służby terrorystyczne, stworzyła pole dla nazistowskiej propagandy, za którą poszły działania, skierowane przeciw Iranowi. Propaganda jest tworzeniem fikcji, fikcji politycznej jak najbardziej wiarygodnej dla niewolników, celem konkretnych działań, wymierzonych przeciw Iranowi. Dron szpiegowski, atak nazistowskich hakerów przeciwko systemowi obronnemu Iranu, przygotowywany atak bombowy na Iran to już realia, rzeczywistość tworzona przez bandytów. Mamy zatem schemat – prowokacja, fikcja i atak.

Prowokacja jest realnym tworzeniem fikcji, celem oskarżenia i sprowokowania strony przeciwnej, aby usprawiedliwić swój bandytyzm, ukazać w jak najbardziej korzystnym świetle, natomiast przeciwnika w jak najmniej, właściwie w czarnych barwach, jako odrażającego. W tym wypadku bandytą jest tylko nazistowski reżim USA, albowiem sympatia jest zawsze po stronie słabszego, który się broni. Atoli tworzenie fikcji propagandowej przez amerykański reżim nazistowski ma na celu zniszczenie dobrego wizerunku Iranu.

Zachowanie się mafii interesów nazistów, którzy redagują noty, deklaracje czy wypowiadają wojny jest zawsze podobne: prowadzą swoje wojny z konkurencją na koszt państwa i pod płaszczykiem państwa. Szerzą swoje kłamstwa propagandowe przez mass-manipulatory, które są od uprawiania totalnej propagandy, aby uwieść masy. Natomiast każdy, kto się reżimowi i jego polityce sprzeciwia, jest ogłaszany zdrajcą.

Obecnie wojna zyskała status stałego elementu życia, ponieważ sączy się z ekranów, kolorowych piśmideł, kartek powieści political fiction…. Wojna bowiem stanowi rządowy atut do przeprowadzenia swoich interesów. (Cdn.)

Spider-Man