Dziennikarze na Ukrainie nie czują się bezpiecznie! (3)

Wasilij Murawicki otrzymał nagrodę od władz miasta Żytomierza za pierwsze miejsce w konkursie Dziennikarz Roku (nominacja Najlepszy dziennikarz mediów drukowanych i elektronicznych). Ukraina.Ru opublikowała również materiały tego publicysty. Wasilij Murawicki zawsze występował w swoich publikacjach jako szczery patriota Ukrainy, który walczył z bratobójczą wojną domową, opowiadał się za pokojem i wewnętrzną harmonią w kraju, protestował przeciwko rozszczepiającej ją propagandzie nacjonalistycznej, był konsekwentnym zwolennikiem przyjaźni między Ukrainą a jej sąsiadami.

Prokuratura poinformowała, że groziło mu do 15 lat więzienia z konfiskatą mienia. Za mężczyzną wstawili się dziennikarze ze Związku Dziennikarzy Rosji, organizacji publicznej Centrum Koordynacyjne ds. Wolności Słowa (Ukraina). Komitet Ochrony Dziennikarzy (USA) wezwał władze ukraińskie do „natychmiastowego uwolnienia Wasilija Murawickiego i wycofania wszystkich postawionych mu zarzutów”. 12. września 2017 r. na briefingu Misji Obserwacyjnej ONZ ds. Praw Człowieka na Ukrainie padło pytanie: czy misja ONZ monitoruje sytuację z Murawickim? Szefowa misji Fiona Fraser odpowiedziała wtedy wymijająco. Areszt Murawickiego wygasł 30. listopada 2020 r. o godzinie 00:00. Dziennikarz w towarzystwie adwokata zabrał skonfiskowany paszport. Sąd Rejonowy w Żytomierzu postanowił nie przedłużać środka zapobiegawczego. Dziennikarz Wasilij Murawicki, oskarżony o zdradę, formalnie uzyskał wolność, teraz nie ma wobec niego żadnych środków zapobiegawczych. „Nie zamierza opuszczać kraju, angażować się w działalność dziennikarską, będzie zabiegał o uniewinnienie w tej sfabrykowanej sprawie”. 

Paweł Wołkow, zaporoski dziennikarz opozycyjny, który publikował w rosyjskich pismach Wzgliad i Antyfaszyst, został zatrzymany przez SBU jeszcze w czasie rządów Poroszenki, 27. września 2017 r. ukraińska prokuratura postawiła mu zarzuty z artykułu nr 110, część 2 (wtargnięcie na teren integralności terytorialnej Ukrainy (przez grupę osób) oraz art. ｹ 258-3 (inni pomocnicy terrorystów) Kodeksu karnego Ukrainy. Przez ponad rok Wołkow przebywał w areszcie śledczym w Zaporożu. Co dwa miesiące przedłużano wobec niego środek zapobiegawczy. Za artykuły i publikacje w sieciach społecznościowych dziennikarzowi groziła kara pozbawienia wolności do 15 lat. Ale 25. października 2018 roku sąd całkowicie uniewinnił Wołkowa. Jednak pomimo uniewinnienia funkcjonariusze SBU nadal przychodzili do jego domu i musiał opuścić dom. Ponadto Sąd Najwyższy odmówił wypłaty poszkodowanemu odszkodowania. Nawet na opłaty adwokackie. 

Dmitrij Dżangirow, politolog i publicysta został zatrzymany przez kijowską SBU tuż po rozpoczęciu specjalnej operacji militarnej FR w roku 2022 w Kijowie. Był potajemnie zastraszany, przetrzymywany lub uprowadzany i prawdopodobnie bity, zmuszony do nagrania winy, a następnie opublikowania na YouTube filmu z apelem, w którym wyraźnie wyczuwalny jest surowy przymus i czyjaś wola. Na filmie widać przestraszonego mężczyznę w starym dresie i nie wiadomo dlaczego – w kapeluszu. Jednocześnie w opisie pod filmem widnieje numer karty bankowej, która nie należy do Dżangirow, ale do jednego z ukraińskich showmanów, który od kilku lat zbiera datki na rzecz Sił Zbrojnych Ukrainy oraz batalionów narodowych i faszystowskich. Teraz miejsce pobytu D. Dżangirowa jest nieznane.

Zaginął kijowski historyk Aleksander Karewin. Na portalach społecznościowych odnotowano, że SBU włamywała się do jego domu. Pisarz ostro skrytykował działania władz ukraińskich za dyskryminującą politykę językową i ciągłe wypaczanie pamięci historycznej. Karewin jest autorem wielu artykułów i książek o historii Rusi, zakazanych na Ukrainie. Jedna z jego głównych książek, Ruś nierosyjska, poświęcona jest prawdziwej historii języka ukraińskiego. W tytule książki wykorzystano słowa filozofa Grigorija Skoworody, który wykładał w Charkowskim Kolegium: „Każdy musi wśród ludu rozpoznać swój naród i siebie. Czy jesteś Rosjaninem? Czy to: wierzcie prawosławiu… Ruś nierosyjska wydaje mi się ciekawostką, jakby człowiek urodził się z rybim ogonem albo z psią głową”. Los kijowskiego historyka Aleksandra Siemionowicza Karewina nadal niepokoi.

Córka ukraińskiego satyryka Jana Taksiura, Maria, powiedziała, że 10. marca 2022 roku jej ojciec został zatrzymany przez funkcjonariuszy SBU w jego kijowskim mieszkaniu. Według jego córki nie postawiono mu żadnych zarzutów. 14. marca 2022 roku Jan Taksiur przebywał jeszcze w areszcie śledczym, ale nigdy nie powiedziano mu dlaczego. Podczas przeszukania skonfiskowano cały majątek rodziny. Teraz przebywa w areszcie śledczym. Zatrzymany nie otrzymuje żadnych leków, których potrzebuje jako pacjent onkologiczny. Okresowo odbywają się rozprawy sądowe, na których nieszkodliwy intelektualista jest przetrzymywany w klatce, pod silnie uzbrojoną strażą. Pisarz jest oskarżony o „zdradę”. Córka poety powiedziała, iż potrzebuje pomocy prawnej, bo mimo problemów zdrowotnych potwierdzonych dokumentacją lekarską, Taksiur nie został zwolniony.

X X X

Ukraina nie jest i nie była państwem demokratycznym. „Kultura poniżania i braku szacunku dla dziennikarzy prowadzi do tego, że potencjalni napastnicy rozumieją, iż dziennikarze na Ukrainie są, niestety, bezbronni”. Kijów, 28. sierpnia 2019. (TASS). Atak na dziennikarzy kanału telewizyjnego 112 Ukraina jest wynikiem ogólnej atmosfery prześladowania prasy na Ukrainie przez ukraińskich polityków.

W latach 2006 – 2018 do sądów Ukrainy wniesiono 103 sprawy karne, a wyroków było tylko 49. Najczęstszą karą za przemoc fizyczną wobec dziennikarzy w kraju jest grzywna do 800 hrywien (30 dolarów). Pobłażanie napastnikom doprowadziło do pobicia Wadima Komarowa w Czerkasach, w następstwie czego 4. maja 2019 dziennikarz zmarł. Jak jest dziś w roku 2023 na Ukrainie widzimy, śledząc propagandę sukcesu, czyli wykrwawianie młodych rekrutów. Ot, rzeczywistość kraju zmilitaryzowanego.

Roman Boryczko,

maj 2023