Od wydawnictwa pojedynczego do Stowarzyszenia, czyli: Historia działalności kooperatywy przyjaciół „Tawerna Psychonautów”

1. W latach 1986 – 1990 „Tawerna Psychonautów” funkcjonowała jako wydawnictwo pojedyncze, sygnujące się nazwą podstawową oraz wieloma nazwami-mutacjami. Drogą kserograficznych powieleń i prywatnego kolportażu swe teksty upubliczniał Antoni Kozłowski. Publikacje poświęcone były zasadniczo szyderstwu z wynaturzeń politycznych i cywilizacyjnych, a także sugerowały drogi pozytywnego rozwoju człowieka w atmosferze dowcipu i paradoksu. Potwierdza to obszerny zestaw wydawnictw pojedynczych w oryginalnej formie oraz fragmenty katalogu Konferencji Wydawnictw Pojedynczych, która odbyła się w Gdańsku w kwietnia 1992 roku, a której gośćmi byli przedstawiciele „TP”.
2. W roku 1991 „Tawerna Psychonautów” funkcjonowała jako zarejestrowane wydawnictwo, publikując esej Ericha Fromma „Wojna w człowieku”. Wydawnictwo prowadzili Antoni Kozłowski i Jacek Sobociński. Celem wydawnictwa było propagowanie literatury o charakterze humanistycznym, religioznawczym, terapeutycznym, oraz poezji. Po rocznej próbie zaistnienia na rynku księgarskim wydawnictwo zawiesiło działalność. Pozostała deklaracja ideowa i plan wydawniczy zachęcający, choć nie zobowiązujący, do kontynuacji dzieła.
3. kwietnia i 1. maja 1992 roku Antoni Kozłowski jako przedstawiciel „Tawerny Psychonautów” zorganizował w „KIS C 14” spotkanie twórców i publicystów „Noc Walpurgii, czyli Sympozjon o nicości kultury i potędze Ducha”. W wydarzeniu udział wzięli m in. Jerzy Prokopiuk, Zbigniew Zagajewski, K. J. Dowgiałło. Materiały z Sympozjonu czekają na wydanie książkowe, a wstęp do przypuszczalnej publikacji popełnił organizator owego sympozjonu, uzupełniając zebrane materiały różnorodnymi aktami słowotwórczymi, adekwatnymi do charakteru potencjalnej publikacji.
4. W dniu 8. kwietnia członkowie nieformalnej grupy „TP” Antoni Kozłowski i Lech Obara pod szyldem operacyjnym „Lewatywa mentalna” wzięli słownie i parateatralnie udział w performansie, uświetniającym odsłonięcie pamiątkowej tablicy sopocianina i niemieckiego aktora, Klausa Kinskiego w Sopocie, ku uciesze zgromadzonych i oburzeniu malkontentów, co odnotowały media. Z przykrością należy stwierdzić, iż tekst „apologetyczny”, poświęcony Kinskiemu został bez zgody autora zawłaszczony do okolicznościowego wydawnictwa.
5. Od 25. października do 22. lutego 1994 roku grupa performerska „Tawerna Psychonautów” przedstawiła publicznie pięć spektakli performersko-parateatralnych. W działaniach brały udział następujące osoby: Izabela Brzozowska, Lech Obara, Roman Grabowiecki i Antoni Kozłowski. Wszystkie spektakle zostały zarejestrowane i częściowo wyemitowane przez TV. Ich charakter luźno korespondował z działaniami teatru absurdu, rytuałami magicznymi, aktami transowymi i komedią del arte. Działania te opatrzone były publikowanym przesłaniem ideowym”, a każdy spektakl miał swą „filozofię” i sens symboliczny, podany na piśmie.
6. W latach 1995 do 1998 grupa przyjaciół próbowała powołać do istnienia pismo literacko-artystyczne „Tawerna Psychonautów”. Przez pewien czas działaniom patronował Janusz Górski, szef studia graficznego „Pracownia”. Pismo miało posiadać charakter „ekumeniczny”, łączący kulturę wysoką ze ścieżką poszukiwań amatorskich, a także poglądy akademickie i prywatne wizjonerstwo, no i różne dziedziny literatury, plastyki, fotografii i krytyki sztuki. Inicjatywa nie wydała materialnego owocu w postaci pisma, lecz dobrze przygotowany materiał pilotażowego numeru zapewne zobaczy światło dzienne. W działaniach na rzecz powstania pisma brali udział: Anna Rozwadowska, Marek Rogulski, Artur Kozdrowski, Jacek Sobociński, Antoni Kozłowski i in. Ten ostatni popełnił ideowy wstęp do pisma pod tytułem „Zwiastun”.
7. W grudniu 1996 roku na rynek księgarski wchodzi album „Gdańsk – Duch Miejsca”, autorstwa K. Dowgiałły, A. Kozłowskiego (teksty) i J. Rydzewskiego (fotografie), czyli osób związanych z kooperatywą „TP”. Album jest wizją literacką, nie dziełem historycznym. Wzbudza kontrowersje.
8. Na przestrzeni 1997 roku (roku gdańskiego Milenium) Antoni Kozłowski jako lider „TP” oraz rzecznik kultury lokalnej i obrońca ludzkiego kształtu miasta prowadził na łamach „Gazety Morskiej” kampanię na rzecz odrestaurowania starych parków wrzeszczańskich. Niestety bez rezultatów.
9. czerwca 1998 roku Antoni Kozłowski w ramach społecznego działania pod egidą „Tawerny Psychonautów” organizuje w Dworku Sierakowskich wystawę fascynujących fotogramów swego dziadka, profesora Antoniego Kozłowskiego, z podróży do Azji Środkowej, opatrzonych własnym, surrealistycznym komentarzem. Wystawa nosiła nawę „Orient magiczny”. Wystawę uzupełniał biogram profesora Antoniego Kozłowskiego i przesłanie ideowe przedsięwzięcia. Została ona dostrzeżona i skomentowana medialnie.
10. W sierpniu 1998 roku grono przyjaciół zawiązuje Wrzeszczański Klub Poetów „Tawerna Psychonautów”. Tadeusz i Agnieszka Dziewanowscy oraz Antoni Kozłowski w ramach działalności Klubu promują kulturę lokalną, wszelkie formy duchowych poszukiwań, historię Wrzeszcza, literaturę i poezję, muzykę różnych gatunków, plastykę i fotografikę, oraz działania parateatralne. Działania „TP” wzbudzają zainteresowanie społeczności lokalnej i niektórych działaczy samorządowych. W okresie od października 1998 do czerwca 1999 roku „TP” przeprowadziła 15 spotkań kulturotwórczych i wystaw artystycznych. Dla wsparcia swej działalności „Tawerna” poszukuje sponsorów dla rozwinięcia i uatrakcyjnienia swej działalności. Działania swe prowadzi pod hasłem: „Kultura masowa to śmieć, kultura żywa to skarb”, znajdując zadowalający rezonans społeczny. To tyle.

Wrzeszcz, czerwiec 1999 roku

Antoni Kozłowski