Usprawiedliwieni zbrodniarze wojny totalnej
Rok 2020 – drezdeńskie demonstracje!
Demonstracje niemieckiej skrajnej prawicy z okazji bombardowania Drezna 13. lutego 1945 r. rozpoczęły się w 2009 roku. Oczywiście ofiara ludności cywilnej dla zawodowych polityków była tylko pretekstem i propagandą do prezentowania swojego punktu widzenia. Od tego czasu co roku w Dreźnie protestują obie strony barykady. Skrajna prawica ze swoim „niemieckim Holocaustem” mieszkańców miasta Drezna i skrajna lewica z Antify, by siłowo ograniczyć wpływ odradzającej się brunatnej hydry. Neonaziści demonstrują a towarzyszą temu blokady i kontrmanifestacje niemieckiej Antfiy, które zwykle kończą się zamieszkami i walkami z policją.
Narodowo-Demokratyczna Partia Niemiec, która to organizuje – jest legalnie działającą partią; korzysta z państwowych subwencji, ma swój organ prasowy, polityków, młodzieżówki, lokale partyjne. W programie postuluje rewizję wschodnich granic względem Polski i odwołuje się do „dorobku” III Rzeszy, co w warunkach polskich raczej szokuje i nie mogło by mieć miejsca w naszym kraju, bo jednak są jakieś granice wolności słowa! Są też fani AfD. Alternatywa dla Niemiec – to konserwatywna i eurosceptyczna partia, która nie jest jawnie rasistowska, ale zasłynęła kontrowersyjnymi akcjami, również nie darzy sympatią emigrantów, w tym Polaków!
Ostatnie dni w Niemczech upłynęły w atmosferze skandalu. Liberalny polityk, Thomas Kemmerich (FDP) 5. lutego 2020 został wybrany na premiera w landtagu Turyngii. Było to możliwe dzięki poparciu, jakiego udzieliła mu radykalna, prawicowa AfD. Kandydata liberałów poparła także CDU. To w Turyngii naziści po raz pierwszy weszli do rządu niemal dokładnie 90 lat temu – 23. stycznia 1930 r. NSDAP zdobyło wtedy sześć z 53 mandatów i utworzyło koalicję, m.in. z ideową poprzedniczką FDP – Niemiecką Partią Ludową (DVP). Ministrem spraw wewnętrznych został Wilhelm Frick, późniejszy minister w rządzie Hitlera, skazany na śmierć w procesie norymberskim za zbrodnie przeciwko ludzkości. W Turyngii Frick wykorzystał pozycję, aby usunąć urzędników i nauczycieli o lewicowych poglądach; pomógł też swojej partii zdobyć wpływy w policji. Oburzenia nie kryła sama kanclerz Angela Merkel, bowiem przerwano „kordon sanitarny” – tak nazwano tamę, odgradzająca demokrację od skrajnej, szowinistycznej prawicy o zabarwieniu faszystowskim. Do tej pory za wszelką cenę unikano bowiem jakiejkolwiek współpracy z AfD, nie tylko na szczeblu federalnym, ale i landowym. Podczas głosowania w landtagu Kemmericha poparł m.in. Bjoern Hoecke, skrajny prawicowy radykał, uznawany przez niemiecki kontrwywiad za przywódcę grupy prawicowo-ekstremistycznej. Kemmerich wygrał jednym głosem przeciwko popularnemu lewicowemu politykowi, Bodo Ramelowowi. Mimo wygranej premier wschodnioniemieckiej Turyngii, Thomas Kemmerich zapowiedział, że zrezygnuje ze stanowiska, które objął 25 godzin wcześniej. Jak dodał, jego partia w landtagu Turyngii – FDP – złoży wniosek o rozwiązanie parlamentu i przeprowadzenie nowych wyborów. Dla Polaków może być czymś szokującym, że społeczna presja – w tym przypadku ze strony głównych partii politycznych w Niemczech, mediów, przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego, związków wyznaniowych, czy reprezentantów mniejszości – może zmienić legalny wybór. Jednak należy pamiętać, czyimi spadkobiercami są współcześni Niemcy!
Kemmerich dodał, iż chce zdjąć ze stanowiska premiera skazę, jaką było otrzymane podczas głosowania w parlamencie regionalnym wsparcie ze strony prawicowo-populistycznej Alternatywy dla Niemiec (AfD). W Erfurcie lewica protestowała przeciw coraz bardziej panoszącemu się prawicowemu populizmowi i – niestety – terroryzmowi. Według organizatorów w protestach wzięło udział około 18 000 osób. Równolegle w Dreźnie protestowali faszyści ze swoim marszem w rocznicę alianckich bombardowań. Około kilkuset neonazistów rozpoczęło ów „marsz pogrzebowy” od głównego dworca w mieście. Jak co roku są oni blokowani przez tysiące antyfaszystów!
„Spójrzcie na ich flagi, spójrzcie na ich tatuaże, słuchajcie ich haseł – to są właściwi neonaziści”. (Cdn.)
Roman Boryczko,
marzec 2020
