Słabych się nie wyzwala, słabych się podbija za zgodą równie silnych (6)
Ogłoszony w Moskwie Manifest PKWN określał zasady ustrojowe przyszłego państwa polskiego, prezentował program nowych władz, zachęcał do wprowadzania na polski grunt sowieckich wzorów ustrojowych, społecznych i gospodarczych. Autorzy Manifestu za jedyne źródło władzy państwowej uznali Krajową Radę Narodową. Działalność KRN i PKWN miały opierać się na konstytucji z 17. marca 1921 roku, uznanej za jedyną obowiązującą legalnie. Rząd w Londynie opierał się na konstytucji z kwietnia 1935 r. Głównym celem komunistów była reforma rolna, czyli rozparcelowanie majątków ziemskich tak, by małorolny chłop mógł się wyżywić. Przejęciu miały podlegać majątki o powierzchni powyżej 50 ha, a na terenach włączonych do Rzeszy – powyżej 100 ha. Nacjonalizacja przemysłu nastąpiła w styczniu 1946 roku. Manifest PKWN zapowiadał działania, zmierzające do odbudowy życia społecznego. Zamierzano stworzyć nowoczesne prawodawstwo w dziedzinie ochrony pracy oraz wprowadzić szereg ubezpieczeń społecznych. Zapowiadano rozwiązanie palących problemów, takich jak nędza mieszkaniowa czy połączenie rozbitych rodzin poprzez umożliwienie powrotów z emigracji. Wojna się skończyła i jedni planowali odbudowę a inni w lesie marzyli o długoletniej walce i przyniesionej na amerykańskich czołgach upragnionej wolności.
Postępująca szybko ofensywa sowiecka zajęła w krótkim czasie całą Polskę. Dla leśnych partyzantów nie jest to zwycięstwo w słusznej sprawie, bowiem wielu z nich pamięta jeszcze rok 1920, jak również 17. września roku 1939, gdzie Polska została kordonem sanitarnym spacyfikowana przez Stalina, poniżona i zhańbiona. ZSRR w roku 1945 idąc przez terytorium państwa, które niegdyś nazywało się Polska, realizowało swoje cele – lecz zmiany granic, strefy wpływów wielkich mocarstw miały przynieść tej ziemi odnowioną państwowość!
Na wyzwolenie spod jarzma III Rzeszy możemy patrzeć z różnych perspektyw i rozbierać te kwestię na rozmaite sposoby. Adolf Hitler zamierzał Polaków unicestwić prędzej czy później w sposób absolutny! Nie udało mu się tego dokonać w pełni, ale biorąc pod uwagę straty ludności (w sprawozdaniu dla Ligi Narodów z sierpnia 1939 Polska wymieniła 35,8 miliona polskich obywateli, na podstawie powojennego Spisu Powszechnego z 1946 r. – 23,6 mln) 12 mln 250 tys. to wynik makabryczny! Regres demograficzny Polski po II wojnie to 15 mln – liczba zabitych, kalek, osób zaginionych i tych, które nie powróciły – z Zachodu i z ZSRR, dzieci wywiezionych do Niemiec… Faszystowska III Rzesza wcieliła w życie plan likwidacji polskiej kultury i eliminację ludzi kultury, sztuki jak i duchowieństwa. Docelowo resztki, które by przetrwały, miały służyć Rzeszy jako robotnicy-niewolnicy, przesiedleni w okolice Uralu!
Materialne straty wojenne poniosły ponad 13 mln obywateli polskich, w wyniku czego poszkodowanym oraz ich spadkobiercom należałoby się 285 mld dol. odszkodowań. Wojenne straty materialne samej Warszawy obliczono w 2004 r. na 54 mld dol. Straty innych miast oszacowano w złotych. Przykładowo straty Łodzi obliczono w 2006 r. na 40 mld zł, a Poznania na 11 mld zł. Okupant niemiecki dokonał w Polsce rabunku ok. 516 tys. pojedynczych dzieł sztuki o wartości szacunkowej 11,14 mld dol. (według wartości z 2001 r.) oraz zrabował lub zniszczył 50 mln książek z 40 tys. bibliotek, co stanowiło 70-75% ich zbiorów. Straty majątku narodowego pod okupacją niemiecką oszacowano w 1947 r. na 38% stanu sprzed 1939 r., w tym 50% infrastruktury kolejowej i drogowej, 43% dóbr kulturalnych, 55% infrastruktury służby zdrowia, 64,5% przemysłu chemicznego, 64,3% poligraficznego, 59,7% elektrotechnicznego, 55,4% odzieżowego, 53,1% spożywczego, 48% metalowego. Ogółem Niemcy zniszczyli 14 tys. fabryk, 353 876 gospodarstw wiejskich, 199 751 sklepów, 84 436 warsztatów rzemieślniczych, 968 223 gospodarstwa domowe, 17 szkół wyższych, 271 szkół średnich, 4880 szkół powszechnych i 768 innych szkół. Straty w leśnictwie wyniosły ok. 400 tys. ha lasów. Całkowitą wartość odszkodowań na rok 2004 oceniono na kwotę 650-700 mld dol.
Wartość sprzętu wywiezionego przez Sowietów tylko w roku 1945 obliczono przez polskich badaczy w 2000 r. na 500 mln dol. Dla dogorywających siedmiu tysięcy więźniów obozu Auschwitz, których pozostała załoga SS miała zlikwidować a 27. stycznia 1945 roku Armia Czerwona uratowała z objęć śmierci, było to z pewnością Wyzwolenie z wielkiej litery. Ziemie należące do Rzeszy i Ziemie Odzyskane zostały przez Armię Czerwoną i Wojsko Polskie zwyczajnie podbite. Ludność niemiecka traktowana była niejednokrotnie w sposób okrutny, a majątki dewastowane. (Cdn.)
Roman Boryczko,
grudzień 2019
