SIEMYŚLI LUBI KINO Околофутбола

Film  „Wokół Futbolu” nie odbiega treścią od  angielskich produkcji zajmujących się tematyką piłkarskich chuliganów. Nie jest to też biografia jakiegoś lidera słynnej piłkarskiej bojówki. Film traktuje temat chuligaństwa jako element specyficznej honorowej rywalizacji. Mimo że w tej wąskiej konwencji nic nowego nie da się już wymyślic obraz Antona Bormatova broni się po dwakroc. Anglicy byli  oazą chuligaństwa lat 70tych skąd wywodziły się też liczne subkultury między innymi załogi nazistowskich skinheadów. Anglicy w swych filmach zwykle opowiadają historię przemocy stadionowej  z humorem , pretensjonalnie i sztampowo. Ilekroc pojawiają się nowe tytuły filmów stricte nawiązujących do piłkarskich bojówek produkcji UK z ekranu wieje nudą. Seks, narkotyki i podstarzali panowie z brzuszkiem w paltach i sweterkach w serek to dzisiejszy „top 1 hooligans”. Rosjanie do chuligaństwa stadionowego podchodzą inaczej może dlatego że „ustawki” na rosyjskich wsiach mają element kulturowego rozwiązywania sporów. Obraz „Wokół Futbolu” nie wgłębia się w personalne rozterki bohaterów,  sam temat traktuje rzetelnie z uwzględnieniem detali tej subkultury. Od razu w oczy rzuca się fakt solidnego warsztatu i dobrego przygotowania opatrego na faktach w ukazaniu autentycznych grup hools i Moskiewskich antagonizmów.  Reżyser na tapetę wziął „mob” czerwono biało czerwonych Spartaka Moskwa. To chłopaki z rożnych dzielnic stolicy, których łączy fanatyzm ,walka a nie piłkarskie widowiska na które często nie docierają. Widzimy cały panteon społeczny bojówki. Lider jest doktorem na uniwersytecie i zajmuje się planowaniem ustawek i doborem jakościowym grupy ,reszta chłopaków pracuje ,są z lumpen proletariatu lub klasy nowobogackich. Ubierają się w stylu casual ,czyli modnie drogo i wygodnie. Reżyser nie odpowiedział na pytanie czy w bojówkach piłkarskich znalazł miejsce również świat przestępczy ale życie podpowiada że pewnie jest podobnie jak w innych krajach. Rosja to bardzo specyficzne miejsce również pod względem chuligaństwa. Ustawki kibicowskich załóg stały się tam tak popularne min za prawą youtuba że co roku organizuje się tam komercyjne biletowane walki w blasku fleszy. Wiele bojówek dla udowodnienia swojej pozycji i marki co jest nie do pomyślenia np. w Polsce rekrutuje swych członków wśród zawodników sportowych z innych miast. Chłopaki noszą się na bogato. Widzimy ciuchy Stone Island ,Thor Steinar ,buty firmy Nike, Adidas ,New Balance .To drogie rzeczy kosztujące nawet kilkaset dolarów ukazują szyk i zasobnośc grupy co jest też jakąś formą stadionowej mody w Rosji. Chłopaki robią imprezy hard bass , słuchają w klubach chuligańskiego nazi rocka i gdy trzeba  walczą z emigrantami z Kaukazu. Milicji bardzo trudno wejśc do tego środowiska ,ale metodami operacyjnymi  władza zdobywa „kapusia” ,który informuje OMON o kolejnych planowanych walkach pseudokibiców w stolicy lub poza nią. Celem służb jest wyeliminowanie lidera grupy. Polecam ten obraz bo film ten odkłamuje pewne mity i przełamuje stereotypy lansowane w mediach i pozwala zrozumiec że w społeczeństwie są również jednostki potrzebujące takiej formy spędzania czasu co nie znaczy że ich życie to zwykłe bójki. Są to ludzie honorowi, braterscy wierni swej idei i pasji co stawia te zasady w opozycji ze światem  globalnej wioski – społeczeństwa wirtualnego oderwanego od rodziny, przyjaciół i rzeczywistości.

Grudzień 2013                                                           Roman Boryczko