Bo kto nie wyjdzie z domu, aby zło znaleźć i z oblicz ziemi wygładzić,

do tego zło samo przyjdzie i stanie przed jego obliczem…

 

 

 

 

Czym Polska jest w istocie swej, w dziejów kalejdoskopie

Mieczem i piórem epos spisany, nasze pomniki kultury

Husarskie skrzydła i szyszaki, gromiące wrogów kopie

Rozległe dolin szachownice, tonące w chmurach góry…

Inko i Zagończyku, bohaterowie dramatu tego

Jesteście sercem naszych serc, zaczynem dzieła wielkiego!

 

Czym Polska jest w istocie swej, na co dzień i świątecznie

Czym nasza ziemia i nasz ród, piastowski pług i orzeł Jagiellonów

Jeśli Polakiem jesteś dziś, to z księgi dziejów czerp koniecznie

Swej tożsamości mocny rdzeń , fundament serc i domów…

Inko i Zagończyku, wyklęci bohaterowie czasu podłego

Wasz kryształ świeci chwałą na tle spodlenia UBckiego!

 

Czym Polska jest w istocie swej, w duchowej tajemnicy

Paradoks wielki to, potęgi wzlot i nędza upodlenia

Miliony ran, morze krwi, rycerze i męczennicy

Historii mrocznej teatr, fanfary wyzwolenia…

Inko i Zagończyku, bohaterowie misterium tego

To wyście solą ziemi tej, narodu zmartwychwstałego!

 

Czym Polska jest w istocie swej, w wielkości i upadku

Kiedyś od morza do morza Kraj, dziejowy splendor siły

Po klęskach i upadkach mamy dziś ducha w spadku

Po Chrobrym, Norwidzie, Pileckim, także żołnierskie mogiły…

Inko i Zagończyku, bohaterowie dramatu ojczystego

Jesteście ziarnem na polski łan, życia ze śmierci wyrosłego!

                                               *

Gdańsk, 26. sierpnia 2016 roku                                AntoniK

      —————————————————————————————-

 

Zacznę od przypomnienia faktów. Od 2011 roku, uchwałą Sejmu III RP, dzień 1. marca ustanowiono „dniem pamięci żołnierzy wyklętych”. W tym czasie odbywają się uroczystości państwowe z udziałem czołowych polityków i przede wszystkich rodzin prześladowanych i zamordowanych członków, ale nie „członków ruchu partyzanckiego, sprzeciwiających się władzy komunistycznej”, ale Narodowej Rewolucji Antykomunistycznej, zbrojnego oporu żołnierzy zbrojnego podziemia i cywili, patriotów wobec przyniesionej na sowieckich bagnetach „czerwonej zarazy”. W „naszej ojczyźnie, Polsce Ludowej”, to byli żołnierze wyklęci, ale teraz, po zmianie prawa i ludzkiej świadomości, to są, jednoznacznie i bez powtórek historii – ŻOŁNIERZE NIEZŁOMNI! Pamiętajmy, że oddajemy hołd i przywracamy haniebnie zabrane dobre imię Bohaterem, którzy przez wiele lat „wyklęci i zapomniani” czekali na przywrócenie należnej im czci i miejsca w Panteonie Narodowej Chwały, tak! To właśnie Oni, a nie żałosne kukły, zdrajcy i zaprzańcy, Bieruty, Bermany, Radkiewicze, Romkowscy, Bristigerowe, Humery i Wolińskie, owe „moralne mendy”, a także „kontynuatorzy tradycji” i „partyjni reformatorzy, architekci okrągłego stołu” – Jaruzelski i Kiszczak, są symbolami Odrodzonej Polski, tej co w latach 1956, 1968, 1970, 1976, 1980, 1988, aż po rok 1989 przypominała głosem swych prawych obywateli, ofiarą życia i poniżającego cierpienia, że „ta Polska jest jedyna”, a nie „czerwona atrapa”, zrodzona przez sowiecką dziwkę polityczną – PKWN! Muszę tu zacytować z siebie, bo to nie nieskromność, a obowiązek kronikarski…

               DRUGA POLSKA

 

Dumnej i radosnej pamięci Sierpnia ’80

 

Za płotem fikcji nieudolnej

Za murem pompatycznej bredni

Wzniesiony z cegieł naszych serc

Kształt drugiej Polski niepowszedni

 

Zjawiony nagle wśród chaosu

I wbrew ubeckiej, wściekłej zgrai

Na przekór płaskiej powszedniości

Z myśli i uczuć nie ze stali

 

Dziesięciolecia wzrastał w siłę

Topiony w wódce i śpiewie wojska

Zakrzykiwany z partyjnych trybun

Głos ludzki – Druga Polska

 

Ta druga Polska zbudowana

Na peryferiach czerwonej wiary

W więziennej celi nawracana

Kopana w serce buciorami

 

W żarnach historii miele czas

Ofiarę Abla i podłość Kaina

Na śmietnik pójdzie klatka dla mas

Ta druga Polska jest jedyna!

 

Gdańsk, 28. 04. 1981 r.      AntoniK

 

Pamiętajmy też, że Testament Polski Podziemnej nakładał na Żołnierzy Podziemnej Armii obowiązek dalszej walki o pełne wyzwolenie Ojczyzny spod kolejnej okupacji, czerwonej okupacji i eksterminacji patriotycznej elity. I nie było to szaleństwo i zbiorowa nieodpowiedzialność, ale wiara w sprawiedliwość historii i oczekiwanie na III WŚ, która wisiała na włosku, ale ten włosek był twardy, jak ślepota i zdrada Aliantów, tak! Ale dla sromotnej wizji fiaska i popłochu w kręgach „autorytetów moralnych” i falsyfikatorów naszej historii i kultury spod żałosnego znaku „Gajzety Wybiórczej”, właśnie dziś wzrasta i zatacza coraz szersze kręgi, zwłaszcza w środowiskach młodych rekonstruktorów, kibiców piłkarskich i młodzieży, szukającej swej tożsamości w oparciu o Bohaterów Żywych, nie lewackich i genderowskich błaznów, owych Żołnierzy Niezłomnych, pokolenia świadomych Polaków, polskich patriotów, ludzi świadomych i mających poczucie historycznej i kulturalnej godności i siły ducha, tak!. Dla nich to, nie malowanymi i nie żałosnymi, ale z krwi i ducha, prawdziwymi bohaterami powojennych lat są Danuta Siedzikówna „Inka”, generał August Fieldorf „Nil”, major Zygmunt Szendzielarz, „Łupaszka”, rotmistrz Witold Pilecki, major Józef Kuraś „Ogień”, major Hieronim Dekutowski „Zapora”, czy ostatni Niezłomny –  sierżant Józef Franczak „Lalek”, to nie wszyscy, ale wspomnieć trzeba te najgłośniejsze nazwiska, uzupełniając o postać podporucznika Feliksa Salmonowicza „Zagończyka”, co zginął we wspólnej egzekucji wraz z „Inką” w katowni UBckiej w gdańskim areszcie śledczym na Kurkowej w dniu 28. sierpnia 1946 roku. Wyrok na Bohaterach wykonał ppor. Franciszek Sawicki, dowódca plutonu egzekucyjnego. Zwłoki ich zakopano anonimowo na terenie Cmentarza Garnizonowego w Gdańsku, gdzie odnalazła szczątki Bohaterów ekipa ekshumacyjna IPN w 2014 roku. Zaś w 1997 roku, postanowieniem Sądu Wojewódzkiego w Gdańsku, wyrok śmierci na „Ince” i „Zagończyku” został symbolicznie unieważniony. Zatem wieczna cześć i chwała żołnierzom Majora „Łupaszki”, bohaterom, którzy „życie swe oddali, abyś Ty mógł żyć godnie”, tak!

I na koniec zapamiętajmy, że patriotyzm nie jest „passe”, ani „obskurancki”, czy „ciemnogrodzki”, to wymysł antypolskich mend moralnych i agentów wpływu, architektów pauperyzacji polskiej duchowości, poczucia tożsamości i godności, wynikających z mądrej interpretacji polskiej historii i dorobku kultury! Patriotyzm, to korzeń świadomości i wiedzy, krytycznego myślenia i rozumienia istoty Polskości, rozumienia, że błędy i klęski, przy rozumnym oglądzie, przemienić można w mądre doświadczenie i potencjał twórczy, to odwaga i godność stwierdzenia, że być Polakiem, to duma i wielkość, to szansa i obowiązek, wielokrotnie zaprzepaszczany, wielokrotnie dumnie wykorzystany! To bycie Polakiem, nie polaczkiem, cwaniaczkiem, dekownikiem i odcinaczem kuponów od nie swoich zasług, a zatem patriotyzm, to siła ducha i wiedza historyczna, to świadomość, że „Polska jest naszym zbiorowym obowiązkiem”! Przypominam wszem i wobec!

————————————————————————————————–

 

Komunikat organizacyjny. Uroczystości pogrzebowe 27–28 sierpnia 2016

Wieńce

Prosimy o składanie kwiatów przy tablicach z „Inką” i „Zagończykiem” umiejscowionych przy wejściu głównym Bazyliki Mariackiej w dniu 28. sierpnia. Po zakończeniu uroczystości zostaną one przewiezione i złożone na Cmentarzu Garnizonowym. Pomocy przy składaniu kwiatów udzielać będą członkowie Związku Strzeleckiego Rzeczypospolitej.

W trakcie uroczystości w Bazylice Mariackiej i podczas uroczystości na Cmentarzu Garnizonowym nie będzie możliwości składania wieńców.

Transport osób niepełnosprawnych i o ograniczonej sprawności ruchowej:

Autobusy dla osób niepełnosprawnych i o ograniczonej sprawności ruchowej będą czekały po mszy św. w okolicy skrzyżowania ulic Szerokiej i Grobla I. Wstęp i pierwszeństwo do autobusów mają osoby zgłoszone wcześniej do organizatorów. Do autobusów zostaną one pokierowane przez koordynatorów wyznaczonych przez IPN.

Wejścia do Bazyliki Mariackiej:

Kombatantów, rodziny oraz gości honorowych prosimy o kierowanie się do wejścia od strony ul. Św. Ducha w przedniej części Bazyliki. Grupy zorganizowane i poszczególne osoby będą następnie kierowane przez organizatorów do wyznaczonych miejsc w ławkach.

Wejście dla dziennikarzy, grup rekonstrukcyjnych i pocztów sztandarowych znajduje się od strony ul. Piwnej.

Dla pozostałych gości przeznaczone są wejścia główne i wejścia boczne w tylnej części Bazyliki, a także miejsca siedzące pod ustawionym na placu od ul. Św. Ducha telebimem.

Drogi dojazdowe i miejsca parkingowe

W trakcie uroczystości wyłączeniu z ruchu podlega kwartał ulic zlokalizowanych w obrębie Bazyliki Mariackiej i Cmentarza Garnizonowego (z wyłączeniem osób upoważnionych), a także ulice przez które przechodził będzie kondukt pogrzebowy.

Organizatorzy nie zapewniają miejsc postojowych.

Utrudnienia w ruchu

Wraz z przemieszczaniem się konduktu pogrzebowego będzie następowało zamykanie dla ruchu samochodowego poszczególnych ulic znajdujących się na trasie pochodu. Największe utrudnienia spowoduje przejście konduktu przez węzeł Hucisko oraz ul. 3 Maja, które 28 sierpnia ok. godz. 14.40 zostaną zamknięte. W zależności od liczby uczestników utrudnienia mogą potrwać do godz. 15.30. Za wszelkie niedogodności z góry przepraszamy.

Ze względu na duże zainteresowanie uroczystością prosimy o odpowiednio wczesne przybycie pod Bazylikę.