ANTROPOCENTRYCZNY TEMAT

ZIEMIA – KOBIETA

ARCHETYP, ZNAK, SYMBOL BRZEMIENNOŚCI I HOJNEJ PŁODNOŚCI

PLANETY.

ODWOŁUJĘ SIĘ DO JEDNOZNACZNEJ IKONOGRAFII RYTÓW

RUNICZNYCH,

REALNYCH ALE I PATETYCZNYCH W SWOJEJ POWTARZALNOŚCI,

BĘDĄCYCH ODCZYTEM POWOŁANIA NATURY.

SUROWA, RUDYMENTARNA KRESKA, OKREŚLAJĄCA NABRZMIAŁOŚĆ,

PROFILOWOŚĆ FORMY, MAKSYMALNA OSZCZĘDNOŚĆ KONTURU

UBIEGA SIĘ O SKOJARZENIE Z LAPIDARNĄ TWÓRCZOŚCIĄ

ORYNIACKĄ.

SPONTANICZNOŚĆ PODDANA INTUICJI I NIEOGRANICZONEJ

WITALNOŚCI,

WIOTKOŚĆ I NIEPOKÓJ O POJEMNOŚĆ ERUPCJI I SŁABNĄCY IMPET

TWÓRCZY SĄ JEDYNYM PRZESŁANIEM PRAC, WYKONANYCH

 U SCHYŁKU XX w.

PRZEKORNIE WOBEC OSIĄGNIĘĆ MYŚLI I DZIEŁ WSPÓŁCZESNEGO

HOMO – SAPIENS,

PEŁEN POKORY I ODWAGI BY WYPOWIEDZIEĆ

EKSPRESJĘ NIEZMIENNYCH ODWIECZNYCH PRAW,

NIE USTĘPUJĘ WDZIĘKOWI KOBIETY.

EKSPANSYWNA ENERGIA, WŁAŚCIWA NIEPOWTARZALNOŚCI

 I PRZYPADKOWOŚCI, ZŁOŻONA I WYARTYKUŁOWANA

ZA POMOCĄ KILKU KRESEK, WPISANYCH W OKRĄG, STANOWI

MISTERIUM ZIEMI.

 

AUTOR PROJEKTU WYSTAWY, KTÓRY NIGDY NIE ZOSTAŁ ZREALIZOWANY,

CZYLI

 JERZY JAKUBÓW