Kolej na Pojezierzu Myśliborskim (7)

ZAŁOGA (OBSADA) STACJI

Józef Antolak pełnił służbę na stacji Myślibórz jako dyżurny ruchu od 01.01. 1947 do 31.01.1953., jako zawiadowca stacji od 01.02.1953 do 19.03.1954.  W dniu 19. marca został przeniesiony z urzędu na zawiadowcę stacji Runowo Pomorskie.

Na podstawie wspomnień pana Kazimierza Nejmana, zam. Myślibórz, autoryzowanych w dn. 7.11.2016:

„Pracę rozpocząłem w 1965 r. w Różańsku, od 1971 r. pracowałem na stacji w Myśliborzu.

Stacja posiadała następujące tory: 1-2, 6-8, 10 – wjazdowe (przyjęciowe), 3-4, 5,7,12, 16,18,30 (boczne)

W 1971 r. na stacji pracowało ok. 120 kolejarzy, między innymi:

4 palaczy: Kamiński, Leśniak,

drużyny konduktorskie: kierownicy i konduktorzy,

4 ustawiaczy: Mieczysław Złotowski, Józef Makowski, Marian Jackowiak, Bronisław Karbownik, Piotr Kosowski, Wojciech Socha, Tadeusz Niepsujewicz,

4 manewrowych,

4 „kierowców lokomotywki” – lokomotywa przetokowa SM03 : Krzysztof Zaleski, Edmund Rurański, Bogdan Bogucki, Stanisław Klepsa,

4 magazynierów: Józef Stopa, Piotr Kraszewski, Tadeusz Cymer, Rafał Kraszewski, Józef Moszyński magazynier (pomocnik magazyniera) ur. 22.10.1923 r. w Panowicach, pow. podhajecki, woj, tarnopolskie (obecnie Ukraina) w latach 1944 – 1945 walczył w I Korpusie Pancernym jako telegrafista w I brygadzie zmotoryzowanej, w 1946 r. zwolniony do rezerwy zamieszkał z rodzicami w Czółnowie, a od 1951 r. w Myśliborzu. Od 1951 r. pracował na stacji PKP Myślibórz do 1981 r., kiedy to  odszedł na emeryturę.

Kasjerzy towarowi: Ryszard Lewandowski, Ludwik Sadlok, Urszula Fotek, Józef Paluch, Kwiecień,

4 kasjerzy biletowi: Wiesława Wiśniewska, Ruta Drozdowicz, Katarzyna Balicka, Genowefa Steblewska, Kwiecień

Kierownicy pociągów: Jerzy Styk, Piotr Choroś, Stefan Stefaniak, konduktorzy: Mieczysław Banaś, Andrzej Przyborowski,

Kolejowy Posterunek MO: komendant – Kazimierz Drzymała.

Zawiadowcy stacji Myślibórz: Bolesław Markowski, Marian Piotrowski, Kazimierz Lewandowski, Kazimierz Nejman 1982 – 1985, Henryk Tyburek (z Kostrzyna), ostatni Zenon Kupniewski (z Choszczna).

Dyżurni ruchu: Marian Bajerski, Kazimierz Czapiewski, Marian Piotrowski, Kazimierz Lewandowski, Dionizy Herbot, Jan Świerniak, Roman Szmajdziński, Stanisław Jakuszewski, Urszula Gortych, Wiesława Cyranek, Laskowski, Kazimierz Nejman.

Nastawniczy – nastawnia dysponująca (została rozebrana): Józef Oczyński, Franciszek Ryszawy, Jan Kosowski, Kazimierz Nejman, Ewa Kociak.

Nastawnia wykonawcza (jeszcze istnieje): Jan Cyganowski, Brudziński, Julian Rodziewicz, Stanisław Klepsa, Jan Jaworski, Mieczysław Marzec, Stanisław Sawicki, Kaczor, Elżbieta Dobrzyńska, Soczyński Józef.

Biuro: Stefania Kiedowa, Bolesław Markowski.

Sprzątaczki: Owczarek, , Januszkiewicz.

Dróżnicy: Zięba, Rańczuk, Sawicka, Maria Perkowska, Iwan, Anna Widecka.

Telegrafiści: Kubicki, Emilia Ratajczak, Józefa Przybysz, Helena Borsuk, Mirosława Drzewiecka, Teresa Judzińska, Józef Krzak, Józef Paluch, Helena Lewandowska, Jadwiga Świerniak.

Przchodnia kolejowa ul. 1. Maja. Lekarz dr Antoni Kaczkowski, pielęgniarka Danuta Berezowska.

Aleksander Szacki – przetokowy, manewrowy, Bronisław Nowicki – kowal, Antoni Brudło – zabezpieczenie ruchu, brygadzista, monter, Zygmunt Lasko, Mieczysław Marzec.

 Typy parowozów które kursowały przez Myślibórz: Ty 2 [1], Ok. 1 [2], Tp.

Lokomotywy spalinowe: SM 42 [3], „Rumun” [4] i „Gagarin” [5].

W 1985 r. kilka razy kursował przez Myślibórz pociąg relacji Kraków – Szczecin, po katastrofie w Mieszkowicach [6], która miała miejsce na trasie Szczecin – Kostrzyn.

 

SYLWETKI KOLEJARZY

 

ANTONI KACZKOWSKI

Dyplom lekarski uzyskał w 1939 r. na Uniwersytecie Warszawskim. Do wybuchu wojny pracował w Szpitalu Okręgowym we Lwowie. W czasie kampanii wrześniowej był komendantem 601. kompanii sanitarnej przy 5. Dywizji Piechoty, ranny w obronie Warszawy. Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari. Szpital Ujazdowski (w lutym 1927 r. za zgodą Piłsudskiego cały szpital otrzymał nazwę: „I Szpitala Okręgowego im. Marszałka J. Piłsudskiego”) – dla jeńców, AK – Zamojszczyzna, komendant szpitala polowego I AWP, Komendant Szpitala MON – Warszawa (?). Od 1960 r. pełnił funkcję kierownika Rejonowej Przychodni Lekarskiej PKP w Myśliborzu. Od 1980 r. na emeryturze. [7]

JAN DAREWSKI

Ur. 23.02.1916 r. w Smolenikach k. Nowogródka, gmina Niedźwiedzica, powiat baranowicki, woj. nowogródzkie (obecnie Białoruś). Po ukończeniu w 1930 r. 7-klasowej szkoły powszechnej, pracował w gospodarstwie rodziców. Służba wojskowa to 11. Dywizjon Artylerii Konnej w Bydgoszczy, walczy w kampanii wrześniowej, 19.09.1939 r. dostaje się do niewoli, a od 1940 do 1945 r. pracuje jako robotnik rolny w miejscowości Frauendorf/Wstbg., Brandenburgia, (obecnie –  gmina w kraju związkowym Brandenburgia, w powiecie Oberspreewald-Lausitz, wchodzi w skład urzędu Ortrand). Po wojnie już w 1945 r. rozpoczął pracę na PKP w Kościanie, woj. wielkopolskie. We wrześniu 1945 r. został przeniesiony służbowo do wartowni Służby Ochrony Kolei w Myśliborzu. Do 1949 r. pracował na stanowisku komendanta wartowni. W 1949 r. przechodzi do służby konduktorskiej, gdzie pracuje do przejścia na emeryturę w 1976 r. Na podstawie zachowanego dokumentu z 15.10.1945 r., podpisanego przez zawiadowcę stacji – Ganderę, placówka rozpoczęła działalność w dniu 12.10. 1945 r. Stan osobowy placówki SOK przedstawiał się następująco:

  1. Jan Darewski, komendant placówki,
  2. Ludwik Wawrzyniak, strażnik,
  3. Stanisław Skalecki, strażnik,
  4. Jan Jankowski, strażnik,
  5. Stefan Andrzejewski,
  6. Jan Kokociński, strażnik

MARIAN JANCZYK

Urodzony 2.07.1928 w Ldzaniu gm. Dobroń pow. łaski, woj. łódzkie. Ojciec Antoni – ur. 19.01.1899 r. – walczył w wojnie polsko – bolszewickiej 1919 – 1920, matka Marianna. Mieszkał z rodzicami w Ldzaniu do 16.03.1942 r.  Zostali deportowani przez Niemców do Dobronia, następnie Pabianic i Łodzi, gdzie trafili do obozu, 19.03.1942 zostali przewiezieni transportem kolejowym do Berlina, po selekcji do Myśliborza i dalej do Lipian, gdzie trafili do gospodarstwa rolnego Williego Kerstena w miejscowości Wądół. Pracowali tam do 31.01.1945 r. Następnie 2.02. udali się z Lipian do swej rodzinnej miejscowości. Ponieważ dom był zrujnowany, zamieszkali u stryja. W czerwcu 1945 r. Marian powrócił z ojcem na ziemie zachodnie i zamieszkał w Głazowie. Pracował do emerytury jako nastawniczy na stacji PKP Głazów. Po przejściu na emeryturę zamieszkał w Myśliborzu. (Cdn.)

 

Marek Karolczak

 

Przypisy:

[1]     Ty2/Ty42 – parowóz towarowy konstrukcji niemieckiej (znormalizowana seria 52), budowany masowo w wielu fabrykach europejskich (w Niemczech i krajach okupowanych, m.in. w Polsce) w latach 1942-1945, znany także jako niemiecka lokomotywa wojenna Kriegslokomotive.

[2]       Ok1 – polskie oznaczenie na PKP parowozu osobowego pruskiej serii P8. Po I wojnie światowej w Polsce służyło ich 257 sztuk, po II wojnie światowej – 429 sztuk.

[3]     Fablok 6D (typy fabryczne Ls800E i Ls800P, typ konstrukcyjny 6D wraz z podtypami, seria PKP SM42) – normalnotorowa manewrowa lokomotywa spalinowa, produkowana w zakładach Fablok w Chrzanowie w latach 1963–1992 oraz oferowana do 2013. W sumie wyprodukowano i dostarczono 1822 egzemplarze tego typu, w tym 1157 dla PKP. Lokomotywy SM42 są obecnie najpopularniejszą serią lokomotyw w Polsce (w grudniu 2009 istniały 1224 egzemplarze, w tym 867 w barwach PKP Cargo).

[4]   Electroputere 060DA i 062DA – ciężka lokomotywa spalinowa, produkowana w latach 1959–1987 w zakładach Electroputere w miejscowości Craiova w Rumunii. Jest eksploatowana przez koleje państwowe m.in. Rumunii (serie CFR 060DA i 062DA), Bułgarii, Chin (serie ND2 i ND3), Polski (seria PKP ST43, żargonowo Rumun), a także przez przewoźników prywatnych w Niemczech, Polsce i  Wloszech (oznaczana zwykle jako 060DA).

[5]      ŁTZ M62 – radziecka lokomotywa spalinowa, produkowana przez Ługanskij Tiepłowozostroitielnyj Zawod (ob. Donbass, część ukraińska) dla wielu krajów – członków  RWPG (Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej) oraz Korei Pólnocnej. Od 1965 lokomotywy typu M62 otrzymywały również PKP (oznaczone jako ST44).

[6] http://encyklopedia.szczecin.pl/wiki/Katastrofa_kolejowa_w_Mieszkowicach

[7]       Na podstawie: Ziemia Gorzowska, 25.03.1988.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

*