Jak POPiS-owo rozegrano polskich rolników (2)
X X X
Gdy rząd Prawa i Sprawiedliwości mydlił oczy polskim rolnikom i uspokajał ich nastroje po przegranej tej formacji i skrajnej sytuacji finansowej wielu polskich gospodarstw, wszystko pękło i wylało się w formie protestu na ulicę. 24. stycznia 2024 rozpoczęły się ogólnopolskie protesty rolnicze. „Chcemy polityki rolnej, a nie polityków w rolnictwie”. Są dwa główne postulaty. Rolnicy w Polsce w swej naiwności (odnośnie Ukrainy w UE i jakiegoś usankcjonowania tego stanu przepisami) domagają się przygotowania strategii akcesyjnej Ukrainy do Unii Europejskiej w obszarze rolnictwa z podziałem na sektory i sprzeciwiają się niekontrolowanemu importowi towarów rolno-spożywczych z Ukrainy oraz państw spoza UE, które nie stosują obowiązujących norm… Tyle, że to właśnie w interesie UE, globalistów agrarnych, agro-holdingów „ukraińskich” jest to, by polski rolnik zniknął…
Drugi kluczowy postulat to wspólna polityka regionów, uwzględniająca specyfikę rolnictwa na danym terenie. Zdaniem polskich rolników należy stworzyć nową strategię dla rozwoju. Rolnicy zrzeszeni w UE prowadzą swoje gospodarstwa zgodnie ze ściśle określonymi regulacjami, ponosząc przy tym wysokie koszty. Wprowadzenie na europejski rynek ukraińskich towarów rolno-spożywczych stanowi przejaw skrajnego braku odpowiedzialności i prowadzi do poważnych konsekwencji, przede wszystkim zagrażając bezpieczeństwu żywnościowemu Europejczyków. Farmerzy nie zgadzają się na ograniczanie produkcji roślinnej i zwierzęcej oraz nakładanie kolejnych obostrzeń środowiskowych, będących wynikiem założeń Europejskiego Zielonego Ładu.
Postulaty polskich rolników wobec sytuacji w Polsce:
1/ rozdysponowanie wśród rodzinnych gospodarstw rolnych ziemi, powracającej do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa z tzw. trzydziestek.
2/ rezygnacja z pomysłu ograniczania lub zakazywania chowu i hodowli zwierząt w Polsce.
3/ ustanowienie sektora chowu i hodowli zwierząt, jako sektora strategicznego dla rozwoju gospodarki rolnej w Polsce.
4/ opracowanie i wdrożenie sektorowych planów rozwoju poszczególnych działów produkcji zwierzęcej.
5/ ułatwienie w realizacji inwestycji na obszarach wiejskich, rozdzielenie produkcji roślinnej i zwierzęcej przy szacowaniu strat w gospodarstwach hodowlanych, np. w przypadku suszy.
6/ wprowadzenie regulacji prawnych, które pozwolą chronić opłacalność produkcji roślinnej i będą zabezpieczały gospodarstwa rolne przed gwałtownymi wzrostami kosztów produkcji oraz gwałtownymi spadkami cen skupów poniżej kosztów opłacalności.
7/ umożliwienie sprzedaży polskich nawozów za pośrednictwem Krajowej Grupy Spożywczej.
8/ zadeklarowanie utrzymania dopłat do paliwa rolniczego na poziomie 2 złotych.
9/ utrzymanie w 2024 roku wysokości środków pomocowych do wszystkich zbóż, rzepaku, owoców oraz innych na poziomie z 2023 roku w związku z destabilizacją rynków, spowodowaną napływem produktów rolnych spoza Unii Europejskiej.
10/ wypłacenie środków pomocowych w związku z destabilizacją rynków w 2023 roku, spowodowaną napływem zbóż i produktów rolno-spożywczych z Ukrainy gospodarstwom rolnym, dokonującym sprzedaży produktów rolnych w systemie giełdowym.
11/ zmienienie terminu możliwości stosowania nawozów azotowych z 1. marca na 1. lutego.
12/ ustalenie terminu obowiązku utrzymania poplonów ozimych na 1. lutego.
13/ przywrócenie możliwości stosowania środków ochrony roślin, zawierających chloropiryfos i dimetoat.
14/ uruchomienie pomocy suszowej dla gospodarstw rolnych za lata 2022 oraz 2023 i wprowadzenia możliwości odwołania się od wyników szacowania strat suszowych.
15/ wprowadzenie stałego zwrotu za materiał siewny w taki sposób, by był on liczony do hektara.
16/ wsparcie gospodarstw rolnych, ogrodniczych oraz sadowniczych w związku z drastycznym wzrostem kosztów energii, spowodowanych wojną na Ukrainie.
17/ doprecyzowanie definicji „zboża energetycznego” i kontroli jego transportu.
18/ podjęcie działań, mających na celu rozwój przetwórstwa rolno-spożywczego i jego powiązanie z polskim rolnikiem.
19/ rozwój Krajowej Grupy Spożywczej (krajowych gestorów) w formule współpracy państwa i rolników.
20/ powrót Krajowej Grupy Spożywczej oraz spółek strategicznych dla rozwoju polskiego rolnictwa pod nadzór Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
21/ wsparcie Państwa dla rozwoju spółdzielczości, w tym spółdzielni rodzinnych.
22/ uwzględnienie w ramach Funduszu Ochrony Rolnictwa spółdzielni rolników.
23/ ograniczenie rozmnażania i sprzedaży materiału szkółkarskiego – tylko licencja. 24/ wprowadzenie przepisów, ułatwiających sprzedaż bezpośrednio od rolników oraz lokalnych przetwórców w sieciach handlowych.
25/ wprowadzenie mechanizmów, chroniących rolnika przed nieuczciwymi kontrahentami.
26/ wdrożenia systemu monitoringu produktów rolno-spożywczych.
27/ konieczność analizy i wynikających z niej działań, dotyczących budowy strategicznych elementów zabezpieczających możliwości eksportowe, przeładunkowe, magazynowe takie jak: agroporty, magazyny, TLS, drogi – w tym kolejowe i wodne.
28/ utworzenie systemu, zapewniającego rolnikowi dostęp do rzetelnych danych rynkowych.
29/ rozwój infrastruktury elektro-energetycznej na obszarach wiejskich.
30/ deklaracja utrzymania i dalszego rozwoju udziału biokomponentów w paliwach. 31/ poprawa dostępności do kredytów i ubezpieczeń dla rolnictwa i przetwórstwa rolno-spożywczego.
32/ uregulowanie kwestii odszkodowań z tytułu strat w uprawach, wyrządzanych przez gatunki prawnie chronione oraz weryfikacja list gatunków chronionych.
33/ współpraca ze stroną rządową oraz kołami łowieckimi w zakresie ograniczania szkód łowieckich w rolnictwie.
34/ podjęcie dialogu w zakresie stosowania azotu w gospodarstwach.
35/ wprowadzenie ułatwień w uzyskiwaniu decyzji środowiskowych. (Cdn.)
Roman Boryczko,
luty 2024
