Interes sprawcą nihilistycznej rewolucji

Tylko ideologie poprzez praktyczny materializm przekonują masy do Złotego Cielca. Jednakże postępujący rozkład północnoatlantyckich satrapii spycha je z piedestału do poziomu państw drugiej kategorii, czego nie mogą znieść i dlatego – jak tonący – chwytają się wojny, zatem tego  środka, który wypychał je na światowy piedestał.

Masy nie rozumieją współzależności zjawisk, bowiem dla nich celebruje się rytualny obrządek kwitnącego materializmu w postaci rogu obfitości. Rytualny obrządek świecki, zresztą bardzo krwawy, w postaci praktycznego materializmu uważa za świętość, a kult Złotego Cielca za źródło laickiej inspiracji. Narastający bełkot medialny całkowicie oszałamia i ogłupia masy, podobnie jak zgiełk na ulicach molocha. Karol Dickens, pisząc swe powieści w cichej spokojnej Szwajcarii, potrzebował narkotycznej aury londyńskich ulic, które pobudzały go, podnosząc adrenalinę. Jechał tam na jeden, dwa dni, aby się pobudzić i znowu wracał do spokojnej Helwecji i pisał do momentu natychmiastowej potrzeby kolejnego pobudzenia przez zgiełkliwe londyńskie ulice.

Jednostka wychwytuje z masy tylko wypreparowany szczegół w postaci pobieżnie skrojonego hasła, które jest dla niej na tyle zrozumiałe, jak nośne, myśląc, że ją dotyczy. Tym zaś, co ją rozpala, jest strach i płonna kolorowa wizja, fantazmat zapładniający wyobraźnie mas, zawarty w propagandzie, której rytm oraz tempo je aktywizuje, kiedy mrocznemu państwu tego potrzeba. Jednakże oddziaływanie nie może trwać długo, dlatego co jakiś czas muszą być przygotowane nowe elementy strachu, co dobrze ilustruje operacja Covid-19. Aktywność, będąca wypadkową oczekiwań i zaspokojenia, doprowadza masy do szału i obłędu, który zawsze kończy się wystąpieniami, rebelią czy jej kolejnym stadium – rewolucją.

Propaganda służy do odwrócenia uwagi od istoty rzeczy poprzez emocjonalną manipulację, pobudzenie wyobraźni, celem utrzymania karności mas przez reżim. Tworzony strach i rozwiązanie sytuacji, będące tylko w łapach reżimu, pod warunkiem całkowitego podporządkowania się nadzorcom politycznym, sprawującym władzę w imieniu mrocznego państwa, jest ukazywane ogłupiałym niewolnikom jako jedyne rozwiązanie. Tempo i rytm propagandy są dopasowane do możliwości percepcji niewolników. Nie można przekroczyć wielu granic.

Wiadomo, że interesy wyrażają się poprzez politykę hegemonii, czyli panowania nad światem, jako celem nadrzędnym pod szyldem globalizacji. Globalizacja to nowa odsłowna imperialna, renowacja imperialnych dążeń.

Interesy tworzą skrajny materializm, który praktycznie przejawia się w nihilizmie. Towarzyszące mu masowe zbrodnie są jego tropami. Zbrodnie ludobójstwa w Afganistanie, Iraku, Syrii, Jemenie, Libii, czy państwach Czarnej Afryki, to tylko ułamek  zbrodni, popełnionych w obecnej epoce imperialnej, trwającej nieprzerwanie od Odrodzenia. To walka mrocznego państwa z państwami, które chcą stanowić same o sobie, jak Chiny czy Rosja.

Cel panowania wyraża się w polityce gospodarczej i wewnętrznej. Stąd nie dziwota, iż Chinom została przez degeneratów nazistowskiej elity USA wypowiedziana wojna gospodarcza. Naziści zawsze byli rewolucyjni, gdy idzie o możliwość rewolucyjnego rozkładu istniejących pierwiastków porządku. Demokratyczny system mafijny, czyli partyjny, jest permanentną rewolucją, dlatego jest tak popierany przez nihilistyczną elitę mrocznego państwa. Nihilizm umożliwia pełną kontrolę nad północnoatlantyckimi satrapiami przez mroczne struktury ponadnarodowe. Wszystko, co służy rewolucyjnemu rozluźnieniu spoistości narodu i jego państwa, rozkładowi moralności, światopoglądu, a więc myślenia i wartościowania, w konsekwencji podważaniu wolnej inicjatywy człowieka w każdej dziedzinie życia, jest bezwzględnie promowane przez reżim mrocznego państwa.

Rewolucja mrocznego państwa jest ruchem, nieustającym dynamizmem, rewolucją ze zmiennymi w zależności od zaistniałej sytuacji, w każdej chwili gotową do kolejnego ataku, aby doprowadzić do następnej zmiany.

Interes bowiem opracowuje i nadzoruje politykę, a swej praktyce posługuje się wszelkimi rekwizytami władzy – w postaci nikczemności, okrucieństwa, szantażu, etc. Interes bowiem tworzy politykę okazji w bardzo realistycznym założeniu. Tworzenie okazji następuje poprzez racjonalne działania jak: kłamstwo, oszustwo, łotrostwo, szubrawstwo, obłudę, perfidię, łgarstwo, szalbierstwo, szarlataństwo, bezwzględność, okrucieństwo, zdziczenie, manipulację, prowokację etc., co dobitnie pokazała agresja na Irak, Afganistan, Syrię i inne kraje. Okazja otwiera nowe rewolucyjne możliwości zagarnięcia ludzkich majątków, łącznie z państwami. Okazja to możliwości, które są tworzone operacyjnymi działaniami przez mroczne państwo. (Cdn.)

Andrzej Filus