Biden zszokowany: Liga Arabska ponownie jednogłośnie przyjmuje Syrię

Dziś (7. maja 2023 roku) na posiedzeniu w stalicy Egiptu, Kairze, ministrowie spraw zagranicznych państw członkowskich Ligi Arabskiej zgodzili się przywrócić członkostwo Syrii ze skutkiem natychmiastowym, które zostało zawieszone wraz z wybuchem wojny w 2011 roku. Syria, państwo założycielskie Ligi Arabskiej, potępiła to posunięcie jako „nielegalne i naruszające statut tejże organizacji”. W ostatnich miesiącach coraz więcej krajów i partii politycznych wzywało do cofnięcia zawieszenia Syrii w Lidze Arabskiej, a przede wszystkim Arabia Saudyjska, które przewodzi krajom nie tylko Zatoki Perskiej.

Syria powróciła do Ligi Arabskiej po 12 latach wobec żałosnego sprzeciwu USA i natowskich wasali.

Wysiłki, mające na celu przywrócenie członkostwa Syrii w organizacji, nabrały rozpędu na początku tego roku po zbliżeniu między tym krajem a Arabią Saudyjską. W rozmowie z CNN w zeszłym tygodniu minister spraw zagranicznych Jordanii powiedział, że ponowne przyjęcie Syrii przez Ligę Arabską będzie jedynie początkiem „bardzo długiego, trudnego i wymagającego procesu”, mającego na celu zakończenie wojny w tym kraju.

Ostatnie doniesienia ujawniły trwające rozmowy w sprawie zaproszenia prezydenta al-Assada na kolejny szczyt Ligi Arabskiej, który odbędzie się 19. maja w saudyjskiej stolicy – Rijadzie. Pomimo powrotu Syrii do tej organizacji niektóre państwa arabskie, w tym Katar, nadal sprzeciwiały się pełnej normalizacji bez postępów w procesie politycznym, zmierzającym do zakończenia wojny.

Podsumowując – powrót Syrii do Ligi Arabskiej jest bez wątpienia symbolicznym zwycięstwem tego kraju i jego bliskich sojuszników: Rosji, Chin i Iranu. To także kolejny cios zadany ciągłym zachodnim próbom izolacji i obalenia prezydenta al-Assada.

Należy stwierdzić, iż w roku agresji na Syrię w 2011 roku większość państw arabskich wspierała rebeliantów w celu obalenia rządu prezydenta Baszara al-Assada. Obecnie chce doprowadzić do pokoju w Syrii, ponieważ dostrzega bardzo niekorzystne zmiany na Bliskim Wschodzie, spowodowane natowską agresją. Rozmiary ludobójstwa w ramach wojny cywilizacyjnej, prowadzonej przez atlantów, zszokowały Arabów, a nie jest to jeszcze koniec. Krwawa okupacja Iraku oraz naftowej części Syrii przez amerykańskich nazistów trwa nadal.

Państwo-cywilizacja jako wróg liberalnego internacjonalizmu

Tego samego nie można powiedzieć o państwie-cywilizacji, które liberalny internacjonalizm uznaje za zdecydowanego przeciwnika, gdyż z natury stawia ono opór wartościom przez niego promowanym.

Kim są zatem te nowe podmioty, które wielu autorów określa mianem „państw-cywilizacji”? To regionalne mocarstwa, których wpływy wykraczają poza ich własne terytorium i które uznają wielobiegunowy Nomos Ziemi. Początkowo wymieniano wśród nich Chiny i Rosję. Określenie to zastosować można jednak również wobec wielu innych krajów, zdolnych do zorganizowania w oparciu o swoją kulturę i długie dzieje strefy wpływów szerszej od ich terytorium państwowego czy wspólnoty etnojęzykowej; to na przykład Indie, Turcja i Iran.

Państwa-cywilizacje odrzucają atlantycki państwowy liberalizm, czyli w skrócie nazizm, proponując w jego miejsce model, w którym każda formacja cywilizacyjna ma odmienną tożsamość, zarówno w sferze wartości kulturowych, jak i instytucji politycznych, co jasno wyartykułował Feliks Koneczny. Tożsamości cywilizacyjnej nie sposób zredukować do jakiegoś totalitarnego wzorca, co próbują przez cały czas robić atlanci za pomocą szantażu, zmuszania i przemocy w postaci miecza i ognia. Chcą one nie tylko prowadzić swoją suwerenną politykę, niezależną od dyktatu ponadnarodowych elit, lecz też zapobiec realizacji wszelkich projektów „globalistycznych”, dążących do narzucenia jednakowych zasad całemu światu, ponieważ mają świadomość faktu, że ich kultura nie jest identyczna z jakąkolwiek inną kulturą. Jasno przeczą totalitarnemu absurdowi, iż istnieje nadludzka  kultura wszystkich kultur. Dlatego chcą same rozwiązywać własne problemy.

Biorąc jeszcze pod uwagę, iż Izrael szykuje się do wojny z Arabami w ramach wojny międzycywilizacyjnej, sytuacja na Bliskim Wschodzie staje się z dnia na dzień coraz bardziej krytyczna.

Andrzej Filus